10 พฤษภาคม 2552

พายุฝน

พายุ มันมากับก้อนเมฆและสายลม
มันมาพร้อมกับเสียงฟ้าร้อง และแสงของฟ้าผ่า

มันมาพร้อมกับความพินาศ
มาพร้อมกับรอยขีดข่วน

เหมือนกับนักการเมืองทุกระดับ ที่เห็นครู เห็นโรงเรียน และเห็นเด็กนักเรียนเพียงแค่ผลประโยชน์ทางการเมืองและเงิน

สอนให้รู้ว่า ลูกหลานกูต้องสอบผ่าน ห้ามตก ถึงแม้ว่ามันจะเขียนชื่อเป็นอย่างเดียวก็ตาม

เมื่อไรจะมีพายุพัดเอาการเมืองเลวๆออกไปจากสังคมไทย

พูดไปก็เท่านั้น ก็ในเมื่อใครๆก็มองเห็นว่า ครู เป็นเพียงอาชีพหนึ่งเท่านั้น และเมื่อมองกันนานไป ครูมืออาชีพเลยไฟมอด การศึกษาเลยแย่ (ขออะไรไปไม่เคยได้รับเลย)

เบื่อแล้ว ไปกินขนมจีนเส้นสดดีกว่า อร่อยด้วย
เสร็จแล้วก็ไปกราบ เสด็จเตี่ย กรมหลวงชุมพรของพวกเราดีกว่า

... เผื่อจะมีพายุซักลูกใหญ่ๆ เหอะๆๆๆ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ขอเชิญร่วมแสดงความคิดเห็นครับ

ให้คะแนนข้อเขียนนี้...คุณจะให้กี่ดาวดีจ๊ะ