เพราะคำว่าเสียสละ จึงทำให้ได้พบโอกาสที่ดี

วันนี้ ต้องออกจากโรงเรียนเร็วกว่าปกติครึ่งชั่วโมง

   เพราะต้องนำข้อมูลที่ไปเก็บให้น้องๆ ม.นเรศวร ในตอนเช้า เอาไปให้น้องๆเค้า (ต้องขอบคุณพี่รัก พี่เป็นพลขับในการตระเวนหาคณะกรรมการสถานศึกษาจนเกือบครบทุกคน)

  นั่นคือภารกิจแรก... คิดถึงใจเค้าใจเราครับ เวลาต้องการข้อมูลอะไรซึ่งมันจำเป็นต้องใช้มากๆเนี่ย

   ภารกิจที่ 2 นัดหมายการนิมนต์ หลวงปู่แขก วัดสุนทรประดิษฐ์ เพื่อมาทำบุญสำนักวิจัยฯ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม

   ภารกิจที่ 3 ไปถ่ายเอกสารแบบ ปพ. ต่างๆ เพื่อนำให้ครูผู้สอนในชั้นต่างๆ

   ภารกิจที่ 4 นำหนังสือเชิญ ไปส่งที่เขตฯ

   เหนื่อยนะครับ สำหรับครูบ้านนอกที่เงินเดือนยังน้อย และต้องขี่มอเตอร์ไซต์เนี่ย แต่ในวันนี้ ก็ได้รับโอกาสดีๆ เรียกว่าวิเศษเลยหละครับ

   ก็ตอนที่ไปนิมนต์หลวงปู่ ใครจะไปรู้ครับว่า จะไปพบหลวงปู่กำลังนั่งตรวจงานอยู่ที่ข้างกุฏิ ในอิริยาบทที่สบายๆ (บางคนก็อาจจะเคยได้เห็นภาพหลวงปู่แขก ทำกสินไฟ เวลาทำน้ำมนต์แล้วนะครับ) หลวงปู่บอกว่า เพิ่งกลับจากสุโขทัย ผมเข้าไปกราบท่าน แล้วรีบไปประสานงานกับพระเลขาของหลวงปู่

หลวงปู่แขก ในอิริยาบทสบายๆ

ลูกนิมิตที่เพิ่งถูกนำมาส่งแบบหมาดๆ

ตารางกิจนิมนต์ วัดสุนทรประดิษฐ์ (เดือนหน้า)

   หลังจากประสานงานนัดหมายเรียบร้อยแล้ว ผมก็กลับออกมา พบว่า หลวงปู่กำลังให้ลูกศิษย์ยกหินอ่อนสีชมพูที่ถูกกลึงอย่างเกลี้ยงเกลา เพื่อจัดเตรียมทำเป็นลูกนิมิต เรียกว่า ท่านควบคุมงานเองเลยทุกอย่าง ผมเข้าไปกราบท่าน ให้ท่านเข็กหัว (กะให้เคาะ 2 ที แต่หลวงปู่จัดชุดเล็ก คาถาเล็กๆ เกือบ 3 นาที เหอะๆ)

   ถือว่าโชคดีมากเลยนะครับ (โอกาสน้อยเลยนะเนี่ย ที่ได้ใกล้ชิดพระเกจิระดับนี่)