ฝันดีตอนรุ่งสาง มงคลแห่งชีวิตจริงๆ

วันนี้ฝันดี
รู้สึกตัวตื่นแล้วมาครั้งหนึ่ง แต่อากาสที่หนาวเย็น เหมือนขับกล่อมให้ซุกตัวใต้ผ้าห่มอีก

ผมก็ฝันว่า ได้เข้าไปที่หอประชุมแห่งหนึ่ง มีนักศึกษาเต็มไปหมด
มีคนมาทักผมว่า มาทำไม ผมบอกว่า ผมเรียนจบ ปวค. ห้อง 5/3 (เลยเข้าใจว่า น่าจะเป็นการซ้อมรับปริญญา หรืออาจจะรับจริง)

แล้วองค์ประธานก็เสด็จมา
บนเวทีนั้น คือพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

ในหลวงทรงเสด็จมาพระราชทานปริญญาบัตร....

ในฝัน ผมไม่เห็นตัวเองรับปริญญาบัตร แต่ผมได้รับมอบหนังสือเล่มหนึ่งมีความหนาพอสมควร และที่หน้าปก มีเมล็ดข้าวหลายเม็ด ถูกปิดด้วยพลาสเตอร์ใส (เต็มหน้าปก) ท่านทรงตรัสว่า "มีคนทูลเกล้าฯถวายเรา เรามอบให้เจ้า" ในฝัน ผมดีใจมาก พอลงเวทีมา เพื่อนๆก็ขอแบ่ง ผมหยิบให้เขาคนละนิด คนละหน่อย แต่ไม่หมดสักที

แล้วแต่ละคนค่อยๆออกจากหอประชุม ซึ่งในหลวงท่านยังทรงประทับอยู่ และทรงดนตรีเพียงลำพัง ผมจำได้ เสียงเปียนโนที่พระองค์ทรงดนตรี ฟังแล้วรู้สึกร่าเริง

แล้วผมก็เดินขึ้นไป ตอนนั้นเปลี่ยนชุดเป็นชุดปกติขาวตอนไหนก็ไม่รู้ ผมค่อยๆคลานเข้าไปหาพระองค์ท่าน ท่านทรงหยุดเล่น แล้วตรัสว่า มีอะไร

ผมเงยหน้า กราบทูลว่า ผมอยากกราบแทบพระบาทของพระองค์ท่าน อยากสักครั้งในชีวิต ผมไม่อยากรอให้มีตำแหน่งใหญ่โตแล้วจึงมีโอกาสเข้าเฝ้าฯ

ในหลวงท่านทรงลูบหัวผม แล้วตรัสว่า
"อะไรที่ทำก็ดีแล้ว ให้เสียสละเพื่อคนอื่น เพื่อเด็กต่อไป เดี๋ยวผลดีก็จะกลับมาหาเราเอง"

ตอนนั้นในฝัน ผมเกิดปิติ น้ำตาไหล ดีใจมากๆ
แล้วก็สะดุ้งตื่นขึ้นมา รู้สึกน้ำตาไหลจริง

ผมถือว่า ความฝันครั้งนี้ เป็นมหามงคลสำหรับตัวผม

แล้ววันหนึ่ง ผมต้องกราบแทบพระบาทของในหลวงให้ได้ ผมจะเป็นข้าราชการที่ดี และทำเพื่อคนอื่ นทำเพื่อเด็ก ดั่งคำสอนของท่านครับ