ผมเคยได้ยินว่า คาราโอเกะ ทำให้คนเป็นโรคความจำสั้น
คนที่ร้องคาราโอเกะบ่อยๆ จะร้องเพลงนั้นจริงๆ ไม่ได้ พอต้องร้องโดยไม่มีเนื้อ จะร้องไม่ออก (มันก็จริงนะ)
ผู้บริหารโรงเรียนหนึ่ง ชอบร้องคาราโอเกะมาก ร้องเป็นชีวิตจิตใจ เอาเงินโรงเรียนบ้านส่วน (ส่วนไหนไม่รู้) ไปซื้อเครื่อง สร้างห้องคาราโอเกะ โดยอ้างว่า จะให้เด้กนักเรียนฝึกเพื่อไปรับจ๊อบตามงาน
ผมก็ยังงงว่า "ใครว่า จะมาจ้างคนไปร้องคาราโอเกะ" สู้ร้องกันเองสนุกกว่า
เฮ้อ ปล่อยเป็นความคิดของแกแล้วกัน
นับวัน คาราโอเกะ จะลดทอนความน่าเชื่อถือของผู้อำนวยการคนนั้นไป ยิ่งลดๆๆๆ หากเขายิ่งร้องๆๆๆๆ พอคนอื่ยืนรอไมค์ ก็หาว่าเขาร้องไม่ได้ ร้องซะ 38 เพลงเลย 55+
ผมเองก็ชอบร้อง แต่จะร้องตอนมีงาน ไม่ใช่เองเวลาราชการมาร้องๆๆๆๆๆๆๆ
ช่างเถอะ เค้าอาจชอบร้อง ส่วนผมชอบทำเว็บ ชอบส่งพระ ความสุขของคนเราไม่เท่ากัน เนาะ
ไปละครับ ไปหาร้านดีๆในพิษณุโลก ร้องเพลง พร้อมที่หักดีกว่า แต่เป็นเพลงของแม่ชีศันสนีย์นะครับ
"ฉันมีความสุขเล็กๆในใจฉัน ในใจฉัน ในใจฉัน"
"ลมหายใจเขา ลมหายใจออก ดังดอกไม่บาน ภูผาใหญ่กว้าง สายน้ำฉ่ำเย็น ดังนภากาศ อันบางเบา"
(ชุดชมสวน ภาพสวย เพลงเพราะ เหมาะสำหรับสติ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
ขอเชิญร่วมแสดงความคิดเห็นครับ