สว้สดีครับ
ก่อนอื่นต้องขอกราบขอบพระคุณพี่น้องทุกท่าน ที่ร่วมด้วยช่วยกันส่งต่อข้อมูลเรื่องราวการหายไปผ่านช่องทางต่างๆ โดยเฉพาะ email และ ทาง facebook เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้ผมเชื่อว่า คนดีๆในสังคม หากร่วมมือกันทำความดีตามกำลัง ตามความสามารถ สังคมของเราคงจะน่าอยู่ขึ้นกว่านี้ (ตอนที่รู้ว่าโมเมหายไป ผมทำหน้าเว็บประกาศที่นี่ครับ
http://www.seal2thai.org/etc/sapanboon/mome.htm )
 |
| สอบถามข้อมูลจากโมเม |
ผมออกเดินทางไปสอบถามข้อมูลจากโมเมและครอบครัวด้วยตนเอง โดยเดินทางไปถึงประมาณ 08.45 น. แล้วก้ได้สอบถามข้อมูลจากทุกคน
 |
| (แอบไปทำนั่งร้านบ้านโมเมพังไหมเนี่ย) |
ร่างกายของโมเมคล้ำไปมาก แต่โชคดีที่ไม่ถูกข่มเหงเหมือนดังที่หลายๆคนกลัวกัน โดยแม่ของโมเมเล่าเหตุการณ์ให้ฟังว่า คนที่ล่อลวงไปนำเสื้อผ้านักเรียนมาหา แล้วบอกให้โมเมไปเป็นเพื่อนสมัครเีรียนโรงเรียนในตัวอำเภอ ด้วยความไว้ใจ แม่ของโมเมได้ฝากเงินซื้อของมาขายตอนน้ำท่วมด้วย
โมเมได้เล่าให้ฟังโดยต้องประติดประต่อเอาบ้างว่า คนที่พาไป พาซ้อนจักรยานยนต์ไปทางลานกระบือ เพื่อไปยังอำเภอคลองขลุง (ซึ่งเป็นคนละทางกับทางอำเภอ) จากนั้นก็พาไปกักตัวอยู่ที่นครสวรรค์ โชคดีที่ระหว่างนั้น ไม่ได้ถูกคนใจร้ายใจมารกระทำการใดใด นับว่าเป็นบุญของโมเม และผมเชื่อว่า อีกส่วนหนึ่งคือ แรงอธิษฐานและแผ่เมตตาจากหลายท่านที่ได้ปกป้องคุ้มครองเธอไว้
โมเมถูกพาตัวไปอยู่ที่แคมป์คนงานก่อสร้างแห่งหนึ่งในจังหวัดนครสวรรค์ โดยคนที่พาไปบังคับให้เธอเรียกว่าแม่ และให้เรียกสามีเก่าของคนที่พาไปว่าพ่อ และให้บอกว่า พ่อแม่ที่แท้จริงตายไปหมดแล้ว
สรุปแล้ว ป้าแกบอกว่า หลวงตาท่านเมตตาให้ผมเป็นผู้ทำงานนี้ และมอบรางวัลให้หลังจากทำความดี โอยยยย ทุกท่านครับ ผมขนลุกหลังจากรับวัตถุมงคลของหลวงตา เกิดปิติน้ำตาไหล คนที่ไปด้วยก็เกิดอาการเดียวกัน ผมเชื่อครับ ว่าท่านพาผมมาจริงๆ
เอาเป็นว่า ... เรื่องราวในวันนี้ ทำให้ผมเชื่อว่า "กรรม เป็นสิ่งที่ให้ผลแน่นอน ทั้งกรรมดีกรรมชั่ว" ที่สำคัญ ให้ผลได้ไม่จำกัดกาล
ขอบคุณครัับ
