พระจันทร์ยิ้ม 1 ธ.ค. 51

หลายคนคงพอทราบแล้วว่า คืนวันที่ 1 ธ.ค.นี้ มีภาพปรากฏการณ์บนท้องฟ้าที่ไม่มีให้ชมกันบ่อยนัก แต่หลายคนก็อาจจะยังไม่ทราบ ผู้จัดการวิทยาศาสตร์ จึงบันทึกภาพปรากฏการณ์ที่หลายคนขนานว่า “พระจันทร์ยิ้ม” มาฝากภาพปรากฎการณ์ "พระจันทร์ยิ้ม" นี้ สถาบันวิจัยดาราศาสตร์แห่งชาติ ระบุว่า เป็นปรากฏการณ์ดวงจันทร์ ดาวศุกร์ และ ดาวพฤหัสบดี อยู่ใกล้กัน (Conjunction of Moon, Venus and Jupiter) ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ ในช่วงหัวค่ำของวันที่ 1 ธ.ค.นี้ โดยดาวศุกร์ และดาวพฤหัสบดี อยู่ห่างกันเพียง 2 องศา และดวงจันทร์ปรากฏเป็นเสี้ยว หันด้านมืดเข้าหาดาวเคราะห์ทั้งสองพอดี ทั้งนี้ ดาวศุกร์จะสว่างกว่าดาวพฤหัสบดี และอยู่เยื้องต่ำกว่าเล็กน้อย ขณะที่ข้อมูลจากเว็บไซต์สมาคมดาราศาสตร์ไทยระบุว่า ดวงจันทร์ในคืนวันที่ 1 ธ.ค.2551 นี้ จะตกเวลา 20.46 น.ดังนั้น มีเวลาไม่มากนักที่จะได้ชมปราฏการณ์ในคืนนี้ (ข้อมูลจาก http://www.manager.co.th/)

ภาพนี้ผมถ่ายเองครับ

คำอธิษฐานเมื่อพบพระธุดงค์

ผมได้มีโอกาสเข้าคารวะฝากตัวกับพระอาจารย์สำลี วัดนาหลวง ตำบลคำด้วง อำเภอนาผือ จังหวัดอุดรธานี

ด้วยบุญบารมีที่ได้สั่งสมร่วมกับท่าน อาจารย์สมศรี จินตนสนธิ (อาจารย์ประจำคณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม) เพราะท่านได้โทรศัพท์มาช่วนไปร่วมทำบุญในเช้าวันที่ 29 พ.ย. 51 เพื่อจุดมุ่งหมายจะไปพบหลวงปู่
ออกเดินทางประมาณ 17.20 น. พร้อมกับการซื้อพวงมาลัย และเครื่องถวายอื่นๆอีก
เมื่อไปถึงวัดป่าไทรงาม อ.ไทรงาม จ.กำแพงเพชร ก็ได้เข้าร่วมทำวัตรเย็น และฟังธรรมจากพ่อแม่รูบาอาจารย์สายวัดป่า (ธรรมยุตินิกาย)
รุ่งเช้าวันที่ 30 พ.ย. 51 ตื่นตั้งแต่ ตี 4 เพื่อเตรียมตัวไปตักบาตรที่วัดป่าไทรงาม เพื่อสร้างบารมีให้กับตนเองท้งสิ้นครับ

ต้องกราบของพระคุณท่านอาจารย์สมศรี จินตนสนธิ มา ณ ที่แห่งนี้ครับ

คติธรรมของวัดนาหลวง

คำอธิษฐานจิต เพื่อได้พบพระธุดงค์

"ข้าพเจ้าขออธิษฐานจิต มีชีวิตเกิดขึ้นมาในโลกนี้ ให้ข้าพเจ้าได้พบโชคดี คือเนกขัมมะธรรม เนกขันมธรรมเหล่าใด ที่พ้นเวียนว่ายตายเกิดอันมีตัณหา มีวิญญาณอันสกปรก และมีกรรมอันโสโครก ข้าพเจ้าขอน้อมออกจากของชั่วร้ายเหล่านี้

ความมืด ความสงสัย ความเห็นผิดเหล่าใด ข้าพเจ้าขอตั้งจิตอธิษฐานให้ข้าพเจ้าออกไปไกล ไปให้ห่าง ด้วยเนกขัมมะธรรมที่ข้าพเจ้าอธิษฐานจิตไว้ดีแล้ว จงให้สำเร็จประโยชน์ ได้พบดวงแก้วทั้งสามดวง คือ พุทธะ ธรรมะ สังฆะ นี้ตลอดชีวิตตั้งแต่บัดนี้ เทอญ"
(พระมหาสำลี ธมฺมจาโร เมตตามอบให้เผยแพร่)

การประชุมข้าราชการครูสถานศึกษาของรัฐและเอกชน พนักงานราชการ และครูอัตราจ้าง

วันนี้ (28 พ.ย. 2551) ได้มีคำสั่งให้ครูทุกคนในโรงเรียนเข้าร่วม การประชุมข้าราชการครูสถานศึกษาของรัฐและเอกชน พนักงานราชการ และครูอัตราจ้างในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษากำแพงเพชร เขต 1 ซึ่งเป็นรุ่นที่ 3 มีรายละเอียดจาก สพท. ดังนี้

นายเฉลิมชัย เฟื่องคอน รองผู้ว่าราชการจังหวัดกำแพงเพชร ให้เกียรติเป็นประธาน เปิดการประชุมข้าราชการครูสถานศึกษาของรัฐและเอกชน พนักงานราชการ และครูอัตราจ้างในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษากำแพงเพชร เขต 1 รุ่นที่ 3 และมอบเกียรติบัตรรางวัลครูดีเด่นโดยมี นายสมพล ตันติสันติสม ผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษากำแพงเพชร เขต 1 เป็นผู้กล่าวรายงานและได้มอบนโยบาย กลยุทธ์ และจุดเน้นของ สพฐ. และสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาให้แก่ผู้เข้าร่วมประชุมจำนวน 1,003 คน เมื่อวันที่ 28 พฤศจิกายน 2551ณ หอประชุมศาลากลางจังหวัดกำแพงเพชร อ.เมือง จ.กำแพงเพชร ทั้งนี้การประชุมจัดขึ้นทั้งหมดจำนวน 3 รุ่น ระหว่างวันที่ 26-28 พฤศจิกายน 2551

บรรยากาศเนืองแน่นไปด้วยคณะครู พนักงานราชการ และบุคลากรทางการศึกษา ซึ่งเป็นการประชุมที่ใหญ่มาก มีคนมาเกือบ 100 % ซึ่งเป็นการประชุมที่เน้นนโยบายของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ซึ่งสิ่งที่น่าทึ่งมากในวันนี้คือ การที่ท่านผู้อำนวยการสามารถบรรยาได้โดยที่ไม่ต้องดื่มน้ำเป็นเวลา 2 ชั่วโมง เพราะเป็นสิ่งต้องฝึกฝนเป็นเวลานาน

สิ่งที่ท่านพูดในวันนี้ หากสามารถนำกลับไปใช้ได้จริง ก็จะยกระดับการศึกษาได้ดีมากๆ เพราะคุณภาพของการศึกษา ขึ้นอยู่กับแนวทางและแผน รวมไปถึงการปฏิบัติหน้าที่ของครู แบบนี้นักเรียนก็ไม่ต้องกวดวิชา (tutor ทั้งหลายก็คงต้องเครียดกันละครับ คราวนี้) และหากเป็นไปได้ ผมอยากเสนอให้ลดการประชุม สมัมนาลง ไม่ว่าจะประชุมงานต่างๆ งาน SMiS, Obec, student 44 เป็นต้น เพราะหากผู้รับผิดชอบเป็นคนๆเดียวกัน ใน 1 ปี ต้องมาอบรม 6 วันเลยทีเดียว (ยังไม่รวมอบรม และประชุมอื่นๆ ที่ต้องขึ้นตามตามโครงการเพื่อใช้เงิน) แบบนี้ หากคะแนน NT หรือ Onet และ LAS ต่ำ อย่าโทษครูนะครับ

ข้อคิดที่ได้ในวันนี้ นิทานเรื่อง "กระต่ายกับเต่า"

เรื่องเดิม
กระต่ายท้าแข่งกับเต่าโดยการวิ่งแข่ง เพราะมันแน่ใจว่า ไม่มีใครวิ่งเร็วกว่ามัน พอใกล้ถึงเส้นชัย มันก็นอนหลับใต้ต้นตาล แล้วก็ต้องตื่นขึ้นมาเมื่อลูกตาลร่วง และตกใจยิ่งกว่า เมื่อเต่าเข้าเส้นชัยไปเรียบร้อยแล้ว

เรื่องใหม่
กระต่ายไม่ยอมแพ้ง่ายๆ จึงท้าแข่งใหม่ คราวนี้วิ่งข้ามเกาะ ปรากฎว่า ขระที่วิ่งนำไปนั้น กระต่ายต้องข้ามน้ำ ด้วยความดีใจว่า วันนี้ยังไม่ได้พักเลย นำมาโลด (ว่าไป) แต่ก็ต้องตกใจ เพราะข้างหน้าแม่น้ำนั้น มีเต่ากำลังว่ายน้ำอยู่ เมื่อขึ้นฝั่งได้ กระต่ายรีบบึ่งเข้าเส้นชัย แต่ก็เห็นเต่าเข้าเว้นชัยไปแล้ว

เรื่องใหม่สุด
กระต่ายไม่ยอมอีกรอบ ท้าวิ่งแข่งรอบโลก แต่พอวิ่งไปถึงแค่อินเดีย กระต่ายก็ตาย (เพราะมันลืมไปว่า มันมีอายุไม่เท่าไร แต่เต่ามีอายุ 100 ปี)

ข้อคิด : เต่ามีอายุยืนนาน แต่กระต่ายไม่เจียมตนเอง มันจึงพ่ายแพ้ในทุกครั้ง

เหมือนกันกับคน
จงวิเคราะห์ความสามารถตนเอง เพื่อชัยชนะที่ยั่งยืน

Free Toolbar
ดินแดนปัญญาชน

เปลืองงบประมาณ และเวลา จริงๆ

เรื่องที่จะเล่าวันนี้ เป็นเรื่องที่แสดงให้เห็นต่อความเห็นส่วนตัวของผม และเป็นความจริงที่อยากจะบอกเล่ามากๆ หากมีใครมาอ่านแล้ว ท่านก็สามารถแสดงความเห็นได้ และโปรดติดตามต่อไป ว่าผมจะเล่าอะไรให้คุณฟังอีก 555





วันนี้ (25 พ.ย. 51) ได้มีการเรียกประชุมครูวิชาการของโรงเรียนมัธยมขยายโอกาส และโรงเรียนมัธยมทั้งจังหวัดกำแพงเพชร เวลา 13.00 น. ณ ศูนย์ SEP อ.เมือง หลายคนค่อยๆทยอยมา เพราะทั้งงานสอนที่มากมายอยู่แล้ว บางคนอาจต้องเดินทางมาตั้งแต่เช้า และต้องทิ้งการสอนไว้เบื้องหลัง (จริงๆนะครับ เพราะบางโรงเรียนไม่สามารถฝากคาบ หรือเปลี่ยนคาบได้ ไม่รู้ว่าทำไม) ส่วนโรงเรียนใหญ่ก็ส่งตัวแทนครูมา แต่อยากจะบอกว่า นักเรียนในโรงเรียน (คาบที่ครูไม่ได้สอน ต่างมีความสุขมาก) คุณลองคิดดูแล้วกันนะครับ ว่าการเดินทางในครั้งนี้ ต้องแลกมาด้วยอะไรบ้าง ใครมีความคิดแตกต่างไปจากนี้ สามารถแสดงความเห็นได้นะครับ

1. เวลา ในการสอน การจัดการเรียนรู้ (ทั้งเด็กได้ทุน และไม่ได้ทุน)
2. งบประมาณ ในการเดินทาง (ครูคนไหนเบิกค่าเดินทางได้ก็ดีไป ใครไม่ได้ก็ซวยไป และส่วนใหญ่ละเป็นกรณีหลัง)
3. สุขภาพ เสียสุขภาพจิต เพราะต้องรีบเร่ง เพื่อผลประโยชน์ของใครก็ไม่รู้

ขอบอกไว้ก่อนนะครับ เราไม่ใช่สถานรับเลี้ยงเด็กนะครับ

เราคือสถานที่ผลิต และสร้างทรัพยากรมนุษย์ แต่การกระทำที่กระทำต่อเรา กลับเห็นเราเป็นเครื่องมือในการผลาญงบประมาณ (ว่าไปนั่น อิอิ)

รู้ไหม ที่รีบๆไปกันนั้น เพื่อไปฟังว่า
"มีเงินจากจังหวัดมา ให้ทำโครงการพัฒนาคุณภาพการศึกษา นักเรียนชั้นม 3 ในการสอบ NT มา ...แค่นั้น"

เฮ้อ เซ็งไหมครับ ระบบการศึกษาไทย ประชุมแค่ 45 นาที แต่เรียกครูมัธยมมาทั้งจังหวัด 555





ใครอ่านเจอ อยากไปบอก ไปรายงานใครก็ได้นะครับ เชิญเลย แล้วติดตาม blog นี้บ่อยๆแล้วครับ เพราะผมได้ค่า สปอนเซอร์

ขอบพระคุณ ภาพถ่ายจากกล้อง Sony Cyber-shot
เล่าเรื่องผ่าน NoteBook HP & Compaq

.......เอาล่ะ บ่นพอละ ........

เที่ยวเมืองเก่า ชากังราว กำแพงเพชร ตอนที่ 2

ตอนที่ 2 (ตอนจบ)

เวลา 11.00 น. รถไฟฟ้าได้นำคณะครู และนักเรียนกลับมารับประทานอาหารกลางวันที่โรงเรียนกีฬา องค์การบริหารส่วนจังหวัดกำแพงเพชร ซึ่งอาหารกลางวันวันนั้นคือ ผักกุยช่ายใส่หมู และต้มข่าไก่ อร่อยมากเลยละครับ (2 จาน)

อร่อยแค่ไหน ดูรูปที่ครูเก๋ แอบถ่าย ครูพิชายุทธ เหน่งแดง (ป๋าแอ๊ด ของเรานั้นเอง) ซูดดด

หลังจากที่รับประทานอาหารเสร็จแล้ว เราก็แวะไปยังศูนย์ Osop ของ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา กำแพงเพชร เขต 1 ซึ่งรายได้สะพัดเกือบ 2,000 บาท (ว่าไปนั่น!!!)

ถ่ายรูปเป็นที่ระลึก

แหม นั่งเซ็งกันเลยนะ 3 หนุ่ม

จากนั้น คณะทัศนศึกษาได้เดินทางไปยังพิพิธภัณฑ์เรือนไทย พอดีเจ้าหน้าที่ไปร่วมเตรียมงาน พิธีวางดอกไม้จันทน์ ที่ศาลากลางจังหวัด "คณะครูบรรยายได้เลยนะคะ"

ของจำลอง วัดช้างล้อม

รูปปั้น ช้างสามเศียร

สิ่งศักดิ์สิทธิ์ เครื่องลางของขลัง ที่หลายคนบูชา

คณะครูถ่ายรูปเป็นที่ระลึก

"แอบดูอะไรกันอะ นักเรียน"

"มาด ประหนึ่งพ่อเลี้ยง"

เวลาประมาณ 13.45 น. ออกเดินทางไปยังแหล่งท่องเที่ยว บ่อน้ำพุร้อนพระร่วง ซึ่งตำนานกล่าวไว้ว่า พระร่วงจับไก่ แต่ไม่มีน้ำร้อน น้ำเย็นในการปรุงอาหาร จึงอธิษฐานขอให้มีน้ำร้อน น้ำเย็น คู่กัน เป็นเรื่องที่แปลกมากครับ

แช่เท้า สบายดุจ spa

เฟอร์นิเจอร์ ตกแต่งได้บรรยายกาศ

เด็กๆก็มาแช่ จากนั้นก็ทราบว่า เด็กๆนักเรียนพากันรวมกลุ่มไปอาบน้ำแร่ทั้งตัว

น่าอิจฉามาก!!!

ขอขอบพระคุณ

ภาพที่บันทึกจากกล้อง sony และ cannon

เล่าเรื่องผ่าน Notebook HP & Compaq

เครือข่าย Internet จาก Card Modem Huawei

เที่ยวเมืองเก่า ชากังราว กำแพงเพชร

ตอนที่ 1




เมื่อวันที่ 14 พฤศจิกายน 2551 ทางโรงเรียนได้นำนักเรียนชั้น ป.1 ถึง ป.6 จำนวนประมาณ 120 คน พร้อมทั้งคณะครูเดินทางไปยังเมืองเก่าของกำแพงเพชร โดยจุดแรกที่รถโดยสารจอดให้ลงคือ สถานีรถไฟฟ้า องค์การบริหารส่วนจังหวัดกำแพงเพชร เพื่อขนถ่ายนักเรียนนั่งรถไฟฟ้าไปยังอุทยานประวัติศาสตร์กำแพงเพชร ซึ่งได้รับการขึ้นทะเบียนมรดกโลก













รถออกจากสถานีจำนวน 3 คัน โดยมีครูบางส่วนนำรถส่วนตัวตามไป เมื่อไปถึง ก็เข้าไปทำความรู้จักกับความเป็นมาของอุทยานประวัติศาสตร์ โดยมีเจ้าหน้าที่บรรยายเกี่ยว แต่ที่น่าสังเกตคือ นักเรียนให้ความสนใจสื่อต่างๆ แต่ไม่มีใครกล้าถามคำถาม และเจ้าหน้าที่ก็ไม่ได้บอก เช่น ทำไมวัดช้างล้อมจึงต้องมีรูปปั้นช้าง 68 เชือก








นักเรียนให้ความสนใจกับสื่อการนำเสนอในรูปแบบต่างๆ ทั้งสื่อย่อส่วน สื่อ Multimedia MP3 บรรยาย และภาพถ่ายในอดีต

จากนั้น ก็เดินทางไปชมตามบริเวณจุกที่สำคัญต่างๆ ตามเข้าไปชมได้เลยครับ

วัดช้างล้อม (ปีนขึ้นง่าย...ลงยาก )

มีเด็กนักเรียนตะโกนจากข้างบน "ครูแชมป์คะ หนู่ลงไม่ได้ค่ะ" เลย ต้องปีนขึ้นไปช่วย

เห็นผมไหมครับ อยู่ข้างบน

นั่งรถไฟฟ้าไปชมวัดพระนอน (รถไฟฟ้าใช้พลังงานแบตเตอร์รี ชาตท์ไฟ 4 ชม. ใช้ได้ประมาณ 12 ชม.)

เสา ศิลาแลง ที่วัดพระนอน

บริเวณฐานของพระนอน องค์พระไม่เหลือให้เห็นแล้วครับ

ติดตามต่อตอนที่ 2 นะครับ

เรื่องของกรรม ที่เคยทำดี

เรื่องของกรรม ที่เคยทำดี

เมื่อวานนี้ (15 พ.ย. 2551) ผมได้ไปพบพ่อที่ศูนย์ไอที ที่ top IT พิษณุโลก เพราะพ่อนำปริ้นเตอร์มาซ่อม (เอามาจากแพร่เลยนะนั้น) และมาธุระเรื่องของผมด้วย

ในขณะที่รอก็ไปทานข้าวที่ศูนย์อาหาร คุยกันไปมา แล้วก็เดินไปซื้อของ มารู้ตัวอีกทีว่า โทรศัพท์อีกเครื่องหล่นหายไปก็ผ่านไปเกือบชั่วโมง (ตอนแรกจำไม่ได้ว่าเอามาด้วยหรือเปล่า เลยลองโทรไป 2 ครั้ง ไม่มีคนรับ ก็นึกว่าเอาไว้ที่บ้าน แต่ก็มีคนโทรกลับมา) ผมเลยรีบกลับไปที่ศูนย์อาหาร แล้วลองโทรเข้า ก็พบผู้หญิง 3 คน นั้งทานข้าวกันอยู่ เค้าก็รีบเอาคืนให้ ผมกล่าวขอบคุณ พร้อมกับยกมือไหว้ (ไม่รู้ว่าอายุมากกว่า หรือน้อยกว่า)

ผมเชื่อว่า คงเป็นเพราะผลของบุญและกรรมดี ที่ได้เคยทำมา ทั้งชาติที่แล้ว และชาตินี้
และความดีที่เราทำไม่มีวันสูญสิ้นครับ

ก่อนนี้ก็เคยเสียบกุญแจรถคาไว้ในสถานที่ ที่มีสถิติการโจรกรรมรถมากกที่สุด และตัวผมเองก็เดินเที่ยวเป็นชั่วโมง พอหากุญแจไม่เจอก็ตกใจมาก รู้สึกเลยว่า อาการการหยุดหายใจเป็นอย่างไร (ใจหายแว๊บ) แต่พอไปถามที่เจ้าหน้าที่ พบว่ามีผู้หญิงลีอคคอ และถอดกุญแจไม่ฝากไว้ที่ประชาสัมพันธ์ให้ ดีใจมากๆครับ

เชื่อเถิดครับ ทำดี ย่อมได้รับผลดีตอบแทนครับ
http://www.seal2thai.org/

เปิดเตรียมการ 31 ต.ค. 2551

เปิดเตรียมการ 31 ต.ค. 2551

วันนี้เปิดเตรียมการที่โรงเรียน เป็นการเปิดโรงเรียนที่ทำให้รู้ได้ว่า สังคมไทยได้เปลี่ยนไป เด็กเห็นแก่ตัวมากขึ้น (พ่อ แม่ สอนไว้ ว่าไปทำความสะอาดให้ครูทำไม เด็กเลยไม่ค่อยมา)

ครูก็ต้องนั่งรถเมล์ และขี่มอเตอร์ไซด์เข้าไปที่โรงเรียน เท่ากับว่า วันนี้ ไม่มีคุณค่าเลย สิ้นเปลืองทั้งทรัพยากร และเวลามากๆ
ไม่เข้าใจว่า ทำไมกระทรวงศึกษาธิการ จึงไม่ใช้วิธีควบคุมวันเรียน และลดภาระงานของครูที่นอกเหนือการสอน รวมไปถึง การทำกิจกรรมต่างๆที่มีมากมายจนล้นเกินความพอดี ทั้งครูไม่มีเวลาสอน และเด็กไม่ค่อยได้เรียน ไอ้พวกเด็กเรียนก็เฉยๆ แต่พวกขี้เกียจก็ดีใจ

สงสัยไอ้พวกหลังนี้ นักการเมืองเก็บไว้ซื้อเสียง

http://www.seal2thai.org
Free Toolbar