13 มิถุนายน 2554

มองพุ่มพวง ดวงจันทร์ ในมุมที่ทำให้ตั้งใจเรียน

วันนี้ครบรอบการจากไปของคุณพุ่มพวง

ผมยอมรับว่า คุณผึ้ง เป็นครูอีกคนหนึ่งของผม

ในมุมมองของเด็กเล็กๆ(ตอนนั้น) คิดได้เองตอนที่นั่งดูเค้าเล่าประวัติคุณผึ้ง บอกว่าคุณผึ้งอ่านหนังสือไม่ออก แต่ร้องเพลงได้ ไอ้เราก็เป็นเด็ก เราก็งง เค้าจะร้องได้อย่างไร

เค้าอาศัยการจำโดยให้คนอื่นร้องให้ฟัง จำ แล้วนำมาหัดร้องเอง

เอาเป็นว่า ไม่ต้องลิปซิงค์ เปิดเทปเวลาแสดงสด

ถือว่าเป็นสุดยอดบุคคลในมุมของความพยายามมากๆๆๆๆๆ

วันนี้ ถ้าเราคิดว่า สิ่งที่เราเรียน หรือที่เราจะทำมันทำไม่ได้ เราก็ลองนึกถึงพุ่มพวง ดวงจันทร์ นึกถึงความพยายามในการจดจำเนื้อเพลงทุกเพลง (สมัยนั้น เทป 1 ม้วน มีเพลงประมาณ 12 - 14 เพลง ไม่เอาเปรียบผู้บริโภค ที่นักร้องออกเทปมาเป็นของขวัญ โดยมีเพลงใหม่เพิ่มขึ้นมาเพลงเดียว ---แถมคนฟัง ต้องซื้อของขวัญให้ตัวเองอีก)

ถ้ายังไม่ลงมือทำแล้วคิดว่าตัวเองแพ้ มันก็แพ้ไปแล้วละครับ
คนอ่านหนังสือไม่ออก แต่ร้องเพลงได้
คนไม่มีมือ เล่นกีตาร์ได้
คนขยับได้แค่เปลือกตา เขียนหนังสือขายเป็นเล่มได้ (ผีเสื้อกับชุดประดาน้ำ)

แล้วคุณละ ทำอะไรไม่ได้


...................................

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ขอเชิญร่วมแสดงความคิดเห็นครับ

ให้คะแนนข้อเขียนนี้...คุณจะให้กี่ดาวดีจ๊ะ