21 มกราคม 2554

ชีวิตของครู ย่อมมีค่าในสายตาของ...

วันนี้ขี่มอเตอร์ไซต์ได้ปฏิบัติราชการตามปกติ
ระยะทาง 24 กม. อาจทำให้เหนื่อยบ้าง บางวันอาจจะเจอหมอกเยอะ ทัศนวิสัยไม่ดี
แต่มันก็เทียบไม่ได้กับความเสี่ยงที่ต้องคอยระวังรถยนต์ รถเมล์ รถบรรทุกน้ำมัน และรถพ่วงบรรทุกอ้อย

ชีวิตที่เสี่ยงทุกวัน กับเงินเดือนหมื่นพัน ที่หักโน้นหักนี่ เหลือ 9400 มันจะคุ้มไหม...

ผมไม่รู้

แต่ผมรู้เพียงแค่ว่า ทันทีที่ผมจอดรถในโรงรถของโรงเรียน ผมก็จะได้ยินเสียงของนักเรียนบ้างคนตะโกนว่า "เฮ้ย ครูแชมป์มาแล้ว"

ไม่ว่าจะตะโกนบอกเพื่อนด้วยความรู้สึกดีใจที่ครูมา หรือเสียใจที่ต้องได้เรียน

แต่มันเป็นแรงผลักดันให้ผมทำหน้าที่ต่อไป หน้าที่ของคนของพระราชา ข้าของแผ่นดิน

หมายเหตุ
วันนี้ระหว่างเดินทางไปโรงเรียน มีอุบัติเหตุเกิดขึ้น 2 ราย เลยทำให้รู้สึกว่า ชีวิตเรา ไม่ปลอดภัยเลย อาศัยบารมีของพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ บิดามารดา ครูบาอาจารย์ คาถาชินบัญชร และเครื่องรางของขลังที่พกไปเต็มอัตราศึก

ขอบคุณ ที่ปกป้องคุ้มครองให้ผมได้กลับมาเขียนบันทึกนี้ทุกๆวัน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ขอเชิญร่วมแสดงความคิดเห็นครับ

ให้คะแนนข้อเขียนนี้...คุณจะให้กี่ดาวดีจ๊ะ