วันเด็ก

ถึงวันเด็กทีไร ทำให้ผมนึกถึงวันเด็กเมื่อปี 2549 ทุกที

ผมจำได้ว่า ตอนนั้นยังไปเรียน ป.โทอยู่

พอขี่รถผ่านซอยเจียรไนเพชร ผมเห็นเด็ก 2 คน
คนโตเป็นผู้หญิง น่าจะประมาณ 7 ขวบ สวนน้องชาย น่าจะประมาณ 4 - 5 ขวบ

ตัวเล็กๆ ผอม
เสื้อผ้าที่ดูเก่า ประกอบกับใบหน้าที่ไร้เดียงสา

ทั้งสองจอดจักรยานคันเล็กๆ สภาพเก่าๆ ลงคุ้ยเขี่ยถังขยะอยู่

ภาพนั้นยังติดตาผมมาถึงทุกวันนี้
เพราะเมื่อพ้อนซอนนั้นแล้ว ผมเห็นผู้ปกครองหลายคน ขับรถยนต์คันแพงๆ บ้างก็รถกระบะ บ้างก็มอเตอร์ไซต์ ลูกหลานไปดูรถถัง ดูเครื่องบิน เล่นของเล่น กินไอศกรีม รับของแจก

ในวันที่หลายคนมีความสุข
ในมุมเล็กๆของสังคม ก็มีคนที่ขาดโอกาสนั้นอยู่

หากคุณที่เข้ามาอ่าน คุณเป็นคนที่มีโอกาสมากมายทางสังคม เป็นนักธุรกิจ เป็นผู้บริหารระดับสูง เป็น CEO เป็นดาราที่กำลังจะได้รับรางวัลเยาวชนดีเด่น (แม้อาจจะเปลี่ยนประวัติ ชื่อพ่อ ชื่อแม่ ก็ตาม) เป็นนักร้องที่จะได้รับรางวัลใช้ภาษาไทยดีเด่น ฯลฯ ขอความกรุณาหยิบยื่นโอกาสที่คุณมีให้คนอื่นๆบ้าง
ว่างๆ ลองหาอะไรทำที่เป็นประโยชน์แบบง่ายๆ ... ไม่ต้องอาศัยหน้าตา ชื่อเสียง และยศฐาบรรดาศักดิ์ ขอเพียงความจริงใจ และจิตสาธารณะเท่านั้น เพราะนอกจากจะได้บุญแล้ว คุณอาจรับรู้ว่า ในมุมที่มืดมิด แสงสว่างเพียงนิดเดียว คือแสงดาวส่องนำทางครับ

ขอบคุณครับ