06 ธันวาคม 2552

เมื่อหวัดถามหา และการตายในแท๊งค์น้ำ

วันนี้มีอาการหวัด

จริงแล้วมีตั้งแต่เมื่อวาน แต่พอมีอาการแรกเริ่มก็กะว่าจะไปวิ่งออกกำลังซักหน่อย
พอไปวิ่งได้ซักรอบใหญ่ๆ กลางลมหนาว เอาประมาณเหงื่อเริ่มออก หอบออกมาร้อนๆ ก็พอ ตอนไปรอเพื่อนซื้อกับข้าวก็วิ่งเหยาะๆรอ

ขับรถสบายๆ กลับมาถึงห้อง
กะว่าจะต้มน้ำอาบ เมื่อไปเตรียมน้ำ ซู่ๆๆๆๆๆ........ พับผ่าสิ ... กลิ่นเหม็นเน่าโชยมาอย่างชัดเจน

สมองของผมจินตนาการขึ้นมาพลัน!!!
วันหยุดหลายวัน คนไม่ค่อยอยู่...
วันก่อนมีเสียงคนทะเลาะกันหน้าห้อง...
เฮ้ย!!! จะมีใครฆ่ากันยัดถัง ยัดแท๊งค์หรือเปล่าวะ!!!


ผมก็รีบลงไปบอกพี่เจ้าของหอ ตอนแรกเค้าก็นึกว่าคงเป็นกลิ่นอย่างอืน ตอนนั้นผมยังไมได้บอกว่าผมคิดอะไร เมื่อพี่เจ้าของหอตามขึ้นมาและขอดมตัวอย่างน้ำ พี่ก็บอกว่า "ใช่ละ กลิ่นเน่า"

...ตอนนั้น ผมลืมเรื่องอาบน้ำไปเสียสนิท

พี่เจ้าของหอไปบอกเมียเขา พอลองเปิดดูที่พอพักที่แบ่งมาจากคนเช่ารายอื่น พี่ผู้หญิงก็บอกว่า เหม็นมาก จึงชวนกันปีนขึ้นดูแท๊งค์ที่ชั้น 4
แล้วลงมาบอกว่า วันนี้คนไม่ค่อยอยู่ แชมป์เปิดน้ำตรงก๊อกหลังห้องทิ้งช่วยหน่อยละกัน พี่จะไปเปิดก๊อกใหญ่ที่ห้องพี่

วันนั้นผมได้ยินเสียชัดถังทั้งวัน และเสียงปล่อบน้ำทิ้งเป็นระยะ
...กลัวอย่างเดียว อย่ามีเสียงรถตำรวจกับรถกู้ภัยมาเก็บศพละกัน

ผ่านไปถึงช่วงเย็น ผมลองเปิดน้ำในห้องดู สียังขุ่นๆเหมือนสนิม (หรือว่ารอยเลือดวะ) ลองโทรลงไปถามว่าใช้ได้หรือยัง พี่เค้าบอกว่าใช้ได้แล้ว
ผมเลยต้มน้ำเตรียมอาบ

พักนึง พี่ผู้หญิงโทรขึ้นมาคุยกับเพื่อนของผม บอกว่าน้ำให้เปิดทิ้งซักพัก เพราะเป็นน้ำค้างท่อ ส่วนกลิ่นที่เกิดขึ้น เกิดจากนกลงไปกินน้ำแล้วขึ้นมาไม่ได้ ทุกทีจะมีตะแกรงปิดอยู่ (ท่อระบายอากาศบนฝาปิด) "ตอนแรกพี่ก็ใจไม่ดี ชวนตาใหญ่ขึ้นไปดู กลัวใครมาฆ่ากันตาย" พี่กลัวว่าขึ้นไปแล้วมีขาคนเด่ขึ้นมา...

"แชมป์ก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน..."

เฮ้อ โล่งอก
1. อาบน้ำได้ละ
2. ไม่มีการฆาตกรรม
3. .... แล้วจะติดหวัดนกป่าวเนี่ย ข้าพเจ้า

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ขอเชิญร่วมแสดงความคิดเห็นครับ

ให้คะแนนข้อเขียนนี้...คุณจะให้กี่ดาวดีจ๊ะ