วันนี้เปิดเว็บช้า
จริงๆแล้วเว็บไม่ได้ช้า แต่เป็นระบบของ IE ช้านั้นเอง
จริงๆแล้วเคยอ่านเจอในวารสาร computer today
ว่าวิธีการปรับแต่ง internet Explorer ว่าให้ลบไฟล์บางไฟล์ออก
อย่างนี้ครับ
ไปที่ Stare\Run พิมพ์ว่า regedit กด oK
HKEY_LOCAL_MACHINE
\Software
\Microsoft
\Windows
\CurrentVersion
\Explorer
\RemoteComputer
\NameSpace
คลิกขวาแล้ว Deleteที่ D6277990-4C6A-11CF-8D87-00AA0060F5BF แล้วกด yes
ขอบพระคุณสำหรับคนนำเสนอข้อมูลนี้นะครับ เพราะคิดว่าเป็นหลายๆคนเลยละครับ บางคนไม่อยากปรับ เล่นเปลี่ยน browser ไปเลย (ช่วงนี้ฮิต firefox กับ google chrome)
ที่นี้ลองไปหาในเน็ตเพิ่มเติม
ว้าววววว มีอีกวิธีหนึ่ง ขอบคุณตรงนี้นะครับ
1.คลิกปุ่ม Start 2.เลือกคำสั่ง Run3. ที่ช่อง Open พิมพ์คำว่า regedit แล้วคลิก OK4. จะแสดงหน้าต่างของการปรับแต่ง Registry EditorสำหรับWindows XP และ 2000-HKEY_LOCAL_MACHINE\SYSTEM\CurrentControlSet\Services\Tcpip\ServiceProvider
สำหรับ 98, 98SE และ ME-HKEY_LOCAL_MACHINE\System\CurrentControlSet\Services\VxDMSTCP\ServiceProvider
ด้านขวามือให้เราแก้ไขค่าของตัวแปรข้างล่างนี้ โดยค่าทั้งหมดที่แก้ให้ใช้ชนิดข้อมูลเป็น HEXADECIMALClass: 1 DnsPriority: 1 HostsPriority: 1 LocalPriority: 1 NetbtPriority: 1
ลองทำดูกันเด้อ
แล้วจะเร็วขึ้นหลายๆครับ
20 กุมภาพันธ์ 2553
19 กุมภาพันธ์ 2553
วันนี้แคล้วคลาดอีกแล้ว (เส้นทางทุกข์ของครูบ้านนอก)
วันนี้มีอุปสรรคในการเดินทางมาก
ฝนตกมาตลอดทาง พอเข้าจอที่ปั๊ม ก็เทลงมาห่าใหญ่
"เสียงดังซู่ๆ ประหนึ่งเสียงหัวเราะเยาะจากใครคนหนึ่ง"
เมื่อเติมน้ำมัน ก็ขอหลบฝนในปั๊ม นั่งกินกล้วยปิ้งไป คุยกันไป สายตาก็เหลือบไปเห็นว่า "สายรัดของ" หลุดเข้าไปพันกับประกบกงล้อ ถ้าหลุดเข้าไปในกงล้อ ก็คงต้องมีเจ็บกันบ้าง เพราะฝนตกถนนลื่น และก็ขี่ 70 - 80 กม./ชม. ตลอดทาง
เมื่อเห็นแล้วก็เชื่อว่า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เรานับถือ คงคุ้มครองเรา
เมื่อฝนเริ่มซา จึงเข้าใจคำว่า ฝนตกไม่ทั่วฟ้า เพราะขนาดแค่คนละฟากหลังคาปั๊ม ก็ยังตกแรง - เบา ไม่เท่ากัน
และเมื่อตัดสินใจขี่ต่อ ก็พบว่า บริเวณถัดไม่ไม่ถึงกิโลเมตร ถนนแทบจะไม่เปียกฝนเลย (เรียกว่า เกือบไม่มีฝนด้วยซ้ำ)
และเมื่อเดินทางไปถึงทางเข้าดงกระทิง ก็พบว่า มีต้นไม้ขนาดใหญ่ล้มขวางทางอยู่ จึงหาทางลัดเลาะไปด้านข้าง และกว่าจะไปถึงโรงเรียนก็ทุลักทุเลพอสมควร
วันนี้ไม่ได้คุยกับพี่ๆหลายคน เพราะเค้าติดธุระกัน
แค่อยากบอกว่า
"น้องคนนี้คิดถึงนะเจ๊"
(แอบไปดูดวงกันอะดิ อิอิ)
ฝนตกมาตลอดทาง พอเข้าจอที่ปั๊ม ก็เทลงมาห่าใหญ่
"เสียงดังซู่ๆ ประหนึ่งเสียงหัวเราะเยาะจากใครคนหนึ่ง"
เมื่อเติมน้ำมัน ก็ขอหลบฝนในปั๊ม นั่งกินกล้วยปิ้งไป คุยกันไป สายตาก็เหลือบไปเห็นว่า "สายรัดของ" หลุดเข้าไปพันกับประกบกงล้อ ถ้าหลุดเข้าไปในกงล้อ ก็คงต้องมีเจ็บกันบ้าง เพราะฝนตกถนนลื่น และก็ขี่ 70 - 80 กม./ชม. ตลอดทาง
เมื่อเห็นแล้วก็เชื่อว่า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เรานับถือ คงคุ้มครองเรา
เมื่อฝนเริ่มซา จึงเข้าใจคำว่า ฝนตกไม่ทั่วฟ้า เพราะขนาดแค่คนละฟากหลังคาปั๊ม ก็ยังตกแรง - เบา ไม่เท่ากัน
และเมื่อตัดสินใจขี่ต่อ ก็พบว่า บริเวณถัดไม่ไม่ถึงกิโลเมตร ถนนแทบจะไม่เปียกฝนเลย (เรียกว่า เกือบไม่มีฝนด้วยซ้ำ)
และเมื่อเดินทางไปถึงทางเข้าดงกระทิง ก็พบว่า มีต้นไม้ขนาดใหญ่ล้มขวางทางอยู่ จึงหาทางลัดเลาะไปด้านข้าง และกว่าจะไปถึงโรงเรียนก็ทุลักทุเลพอสมควร
วันนี้ไม่ได้คุยกับพี่ๆหลายคน เพราะเค้าติดธุระกัน
แค่อยากบอกว่า
"น้องคนนี้คิดถึงนะเจ๊"
(แอบไปดูดวงกันอะดิ อิอิ)
18 กุมภาพันธ์ 2553
แม่ของฉัน กับเจ้านายของฉัน
แม่ของฉัน กับเจ้านายของฉัน .........
ใคร เคยทำกับแม่แบบนี้บ้าง ?
ทุกวัน ฉันต้องตื่นเช้า เข้างานแปดโมง
วันนี้..ก็เหมือน เคย แต่เมื่อคืนฉันทำงานจนดึก
ตื่นสาย.. อารมณ์ตอนนั้น
โมโหตัวเองมาก ที่ลืมตั้งนาฟิกาปลุก
(โดนเจ้านายด่าแน่ๆ )
แม่มาเคาะประตูห้อง .... “ ตื่นหรือยังลูก หกโมงแล้ว “
ฉันหงุดหงิดมาก ...........
โธ่ !! แล้วทำไมแม่ไม่ปลุกหนูให้เร็วกว่านี้
เนี่ย..หนูไปทำงานไม่ทันแล้ว วันนี้..มีประชุมด้วย
“ แม่ทำข้าวต้มให้หนูอยู่ เมื่อคืนเห็นนอนดึก อยากให้กินอะไรร้อนๆหน่อย “ .........
แม่ไม่ต้องมาพูดเลย ไม่กง ไม่กินมันแล้ว
.....แม่จับแขนฉันเบาๆก่อนเดินออกจากห้อง
อาบน้ำ แต่งตัวเสร็จ ลงมาข้างล่าง แม่นั่งรออยู่ที่โต๊ะกินข้าว
“ กินข้าวต้มกับแม่ก่อนนะลูกนะ แม่รอหนูอยู่ “
หนูไม่กิน พูดโดยไม่มองหน้าแม่ เดินออกมาจากบ้านทันที
ถึงที่ทำงาน
“ไม่รู้หรืองัย ว่าวันนี้มีประชุม แล้วรายงานอยู่ไหน “
ยกมือไหว้ ..
ขอโทษค่ะพี่ ....รีบส่งรายงานให้อย่างอ่อนน้อมถ่อมตน
“ พี่เลื่อนประชุมไปเป็น 10 โมงนะ
เดี๋ยวช่วยไปหาอะไร ให้พี่กินหน่อยสิ “
... ได้ค่ะพี่ ...
วิ่งเข้า ห้องครัว หยิบโจ๊กกึ่งสำเร็จรูป รีบ รีบ รีบ เติมน้ำร้อน ...
ว๊า !! น้ำร้อนลวกมือ ...
มาแล้วค่ะพี่ โจ๊กร้อนๆเลยค่ะ....
ออกจากห้อง ประชุมเกือบเที่ยง แม่โทรมาจากบ้าน
“ เมื่อเช้า.. หนูวางผ้าเช็ดหน้าไว้ตรงไหนลูก แม่หาในตะกร้าไม่เจอ จะเอาไปซักน่ะ “
หา ไม่เจอก็ไม่ต้องซักหรอก หนูจำไม่ได้
คงโยนไว้ที่ไหนน่ะ แหละ เมื่อเช้าหนูรีบ .......
“ ไม่เป็นไรลูก แล้วเย็นนี้..กลับกี่โมง มากินข้าวกับแม่นะ”
ยังไม่รู้หรอกแม่ ว่างานเสร็จเมื่อไหร่
ยังงัย ..แม่กินไปก่อนเลยแล้วกัน ไม่ต้องรอ .....
วางหูโทรศัพท์ ก้มหน้า ก้มตาทำงาน เอาใจเจ้านาย ....
“เอ!! พี่วางบัญชีรายชื่อลูกค้าทิ้งไว้แถวนี้มั่งรึเปล่า
ไม่รู้ไปลืมไว้ที่ ไหน หาไม่เจอ..
ไม่เป็นไรค่ะพี่ เดี๋ยวหนูช่วยหา
พี่ลงไปทานข้าว เถอะค่ะเที่ยงกว่าแล้วนะคะ
.... หา หา หา หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ
โธ่..พี่ ขา ก็พี่มาทำหล่นไว้ใต้เก้าอี้ในห้องประชุมนี่นา
โอย !! เที่ยงครึ่งแล้ว ลงไปกินข้าวไม่ทันแน่ๆ
ไม่เป็นไร...บะหมี่ซักห่อพออิ่ม ก็แล้วกัน
....พี่คะ เจอแล้วนะคะ พี่ทำหล่นไว้ที่ห้องประชุมค่ะ
“ อ้าว..เหรอ “ รับเอกสารคืน ไม่มีแม้แต่ขอบใจสักคำ
แต่ฉันกลับปลื้ม ที่ทำให้เจ้านายพอใจได้ ใกล้เลิกงานแล้ว.. รีบกลับบ้านไปนอนดีกว่า
“ ช่วยแก้งานตรงนี้ให้พี่หน่อยนะ เสร็จแล้ววางไว้บนโต๊ะพี่เลย พี่กลับก่อนล่ะ
ว่าแต่ว่า เราน่ะมีธุระอะไรรึเปล่า คงต้องกลับช้านิดนึงนะวันนี้ “
... ยิ้มรับ.. ไม่มีธุระอะไรค่ะพี่ เดี๋ยวหนูพิมพ์ให้เลยค่ะ
โทรหาเจ้านายตอนเกือบทุ่ม ..
พี่ ขา หนูแก้ไข และตรวจทานเรียบร้อยแล้วค่ะ หนูวางไว้บนโต๊ะนะคะ
“กลับดึกจังลูก จะอาบน้ำก่อน หรือ กินข้าวก่อนล่ะ ?? “
.....เงียบไม่มีเสียงตอบ ไม่มีรอยยิ้ม ...
“ มา มา แม่ช่วย “ แม่รวบของจากมือฉันไปวางบนโต๊ะ ....
หนูเหนื่อยมากเลยแม่ หนูอยากพักผ่อน
กำลังจะเดิน ขึ้นห้อง ...
ฮัลโหล..สวัสดีค่ะ ..เจ้านายเหรอคะมีอะไรรึเปล่าคะ ... อ๋อ !! ไม่ยุ่งค่ะ เดี๋ยวหนูจัดการให้เลยค่ะ
กุลี กุจอ เปิดคอมพิวเตอร์ ... เจ้านายคะ เรียบร้อยแล้วค่ะ
แม่..หายไปไหน ในครัวไม่มี ห้องนอนไม่มี
. . . แม่นั่งอยู่หลังบ้านเหงา ๆ คนเดียว . . .
แม่แอบร้องไห้ ... เพราะฉันสินะ ฉันทำให้แม่ต้องร้องไห้
แม่..ดูแลฉันมาทั้งชีวิต
เป็นห่วงฉัน รักฉันมากกว่าใครๆ
แต่..ฉันตอบแทนได้สาสมเหลือเกิน
ฉันเริ่ม ทบทวน...
เจ้านายคนที่ให้เงิน เดือนฉัน กับ แม่คนที่ให้ความเป็นคนแก่ฉัน
เพื่อประจบสอพลอเจ้านาย
ฉันทำร้ายผู้ให้กำเนิด ได้เพียงนี้เลยหรือ..
แม่ ...
หนูขอโทษ
ใคร??? เคยเป็นแบบฉันบ้าง .......
...............................................................................
ใน ชั่วชีวิตของคุณ คุณอาจจะเปลี่ยนงานหลายๆ ครั้ง
คุณอาจจะมีเจ้านาย นับไม่ถ้วน
แต่ตลอดชีวิตของคุณ.....
คุณมีแม่มีเพียงคน เดียวครับ คนเดียวจริงๆ
ทำดีกับท่านไว้เถอะครับ
อย่าทำให้ท่านต้อง ร้องไห้เพราะการกระทำของคุณเลย....
คุณอาจจะรักท่านน้อยลง ทุกๆ วัน
แต่ ท่านไม่เคยรักคุณลดลงเลย ตรงกันข้าม
ท่านกลับรักและเป็น ห่วงคุณมากขึ้นทุกๆ วัน....
SEAL2thai.org ขอ ให้คนที่ยังมีแม่อยู่ โปรดรู้ไว้ว่า
คุณน่ะ โชคดีที่ได้ดูแลแม่ตอนที่ท่านมีชีวิตอยู่
ซึ่งบางคน อยากดูแลแม่มาก แต่ท่านได้จากไปแล้ว
แม่คือ...พ ร ะ ใ น บ้ า น
อ่านแล้วอยากหารายได้พิเศษไปให้แม่จัง
ใคร เคยทำกับแม่แบบนี้บ้าง ?
ทุกวัน ฉันต้องตื่นเช้า เข้างานแปดโมง
วันนี้..ก็เหมือน เคย แต่เมื่อคืนฉันทำงานจนดึก
ตื่นสาย.. อารมณ์ตอนนั้น
โมโหตัวเองมาก ที่ลืมตั้งนาฟิกาปลุก
(โดนเจ้านายด่าแน่ๆ )
แม่มาเคาะประตูห้อง .... “ ตื่นหรือยังลูก หกโมงแล้ว “
ฉันหงุดหงิดมาก ...........
โธ่ !! แล้วทำไมแม่ไม่ปลุกหนูให้เร็วกว่านี้
เนี่ย..หนูไปทำงานไม่ทันแล้ว วันนี้..มีประชุมด้วย
“ แม่ทำข้าวต้มให้หนูอยู่ เมื่อคืนเห็นนอนดึก อยากให้กินอะไรร้อนๆหน่อย “ .........
แม่ไม่ต้องมาพูดเลย ไม่กง ไม่กินมันแล้ว
.....แม่จับแขนฉันเบาๆก่อนเดินออกจากห้อง
อาบน้ำ แต่งตัวเสร็จ ลงมาข้างล่าง แม่นั่งรออยู่ที่โต๊ะกินข้าว
“ กินข้าวต้มกับแม่ก่อนนะลูกนะ แม่รอหนูอยู่ “
หนูไม่กิน พูดโดยไม่มองหน้าแม่ เดินออกมาจากบ้านทันที
ถึงที่ทำงาน
“ไม่รู้หรืองัย ว่าวันนี้มีประชุม แล้วรายงานอยู่ไหน “
ยกมือไหว้ ..
ขอโทษค่ะพี่ ....รีบส่งรายงานให้อย่างอ่อนน้อมถ่อมตน
“ พี่เลื่อนประชุมไปเป็น 10 โมงนะ
เดี๋ยวช่วยไปหาอะไร ให้พี่กินหน่อยสิ “
... ได้ค่ะพี่ ...
วิ่งเข้า ห้องครัว หยิบโจ๊กกึ่งสำเร็จรูป รีบ รีบ รีบ เติมน้ำร้อน ...
ว๊า !! น้ำร้อนลวกมือ ...
มาแล้วค่ะพี่ โจ๊กร้อนๆเลยค่ะ....
ออกจากห้อง ประชุมเกือบเที่ยง แม่โทรมาจากบ้าน
“ เมื่อเช้า.. หนูวางผ้าเช็ดหน้าไว้ตรงไหนลูก แม่หาในตะกร้าไม่เจอ จะเอาไปซักน่ะ “
หา ไม่เจอก็ไม่ต้องซักหรอก หนูจำไม่ได้
คงโยนไว้ที่ไหนน่ะ แหละ เมื่อเช้าหนูรีบ .......
“ ไม่เป็นไรลูก แล้วเย็นนี้..กลับกี่โมง มากินข้าวกับแม่นะ”
ยังไม่รู้หรอกแม่ ว่างานเสร็จเมื่อไหร่
ยังงัย ..แม่กินไปก่อนเลยแล้วกัน ไม่ต้องรอ .....
วางหูโทรศัพท์ ก้มหน้า ก้มตาทำงาน เอาใจเจ้านาย ....
“เอ!! พี่วางบัญชีรายชื่อลูกค้าทิ้งไว้แถวนี้มั่งรึเปล่า
ไม่รู้ไปลืมไว้ที่ ไหน หาไม่เจอ..
ไม่เป็นไรค่ะพี่ เดี๋ยวหนูช่วยหา
พี่ลงไปทานข้าว เถอะค่ะเที่ยงกว่าแล้วนะคะ
.... หา หา หา หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ
โธ่..พี่ ขา ก็พี่มาทำหล่นไว้ใต้เก้าอี้ในห้องประชุมนี่นา
โอย !! เที่ยงครึ่งแล้ว ลงไปกินข้าวไม่ทันแน่ๆ
ไม่เป็นไร...บะหมี่ซักห่อพออิ่ม ก็แล้วกัน
....พี่คะ เจอแล้วนะคะ พี่ทำหล่นไว้ที่ห้องประชุมค่ะ
“ อ้าว..เหรอ “ รับเอกสารคืน ไม่มีแม้แต่ขอบใจสักคำ
แต่ฉันกลับปลื้ม ที่ทำให้เจ้านายพอใจได้ ใกล้เลิกงานแล้ว.. รีบกลับบ้านไปนอนดีกว่า
“ ช่วยแก้งานตรงนี้ให้พี่หน่อยนะ เสร็จแล้ววางไว้บนโต๊ะพี่เลย พี่กลับก่อนล่ะ
ว่าแต่ว่า เราน่ะมีธุระอะไรรึเปล่า คงต้องกลับช้านิดนึงนะวันนี้ “
... ยิ้มรับ.. ไม่มีธุระอะไรค่ะพี่ เดี๋ยวหนูพิมพ์ให้เลยค่ะ
โทรหาเจ้านายตอนเกือบทุ่ม ..
พี่ ขา หนูแก้ไข และตรวจทานเรียบร้อยแล้วค่ะ หนูวางไว้บนโต๊ะนะคะ
“กลับดึกจังลูก จะอาบน้ำก่อน หรือ กินข้าวก่อนล่ะ ?? “
.....เงียบไม่มีเสียงตอบ ไม่มีรอยยิ้ม ...
“ มา มา แม่ช่วย “ แม่รวบของจากมือฉันไปวางบนโต๊ะ ....
หนูเหนื่อยมากเลยแม่ หนูอยากพักผ่อน
กำลังจะเดิน ขึ้นห้อง ...
ฮัลโหล..สวัสดีค่ะ ..เจ้านายเหรอคะมีอะไรรึเปล่าคะ ... อ๋อ !! ไม่ยุ่งค่ะ เดี๋ยวหนูจัดการให้เลยค่ะ
กุลี กุจอ เปิดคอมพิวเตอร์ ... เจ้านายคะ เรียบร้อยแล้วค่ะ
แม่..หายไปไหน ในครัวไม่มี ห้องนอนไม่มี
. . . แม่นั่งอยู่หลังบ้านเหงา ๆ คนเดียว . . .
แม่แอบร้องไห้ ... เพราะฉันสินะ ฉันทำให้แม่ต้องร้องไห้
แม่..ดูแลฉันมาทั้งชีวิต
เป็นห่วงฉัน รักฉันมากกว่าใครๆ
แต่..ฉันตอบแทนได้สาสมเหลือเกิน
ฉันเริ่ม ทบทวน...
เจ้านายคนที่ให้เงิน เดือนฉัน กับ แม่คนที่ให้ความเป็นคนแก่ฉัน
เพื่อประจบสอพลอเจ้านาย
ฉันทำร้ายผู้ให้กำเนิด ได้เพียงนี้เลยหรือ..
แม่ ...
หนูขอโทษ
ใคร??? เคยเป็นแบบฉันบ้าง .......
...............................................................................
ใน ชั่วชีวิตของคุณ คุณอาจจะเปลี่ยนงานหลายๆ ครั้ง
คุณอาจจะมีเจ้านาย นับไม่ถ้วน
แต่ตลอดชีวิตของคุณ.....
คุณมีแม่มีเพียงคน เดียวครับ คนเดียวจริงๆ
ทำดีกับท่านไว้เถอะครับ
อย่าทำให้ท่านต้อง ร้องไห้เพราะการกระทำของคุณเลย....
คุณอาจจะรักท่านน้อยลง ทุกๆ วัน
แต่ ท่านไม่เคยรักคุณลดลงเลย ตรงกันข้าม
ท่านกลับรักและเป็น ห่วงคุณมากขึ้นทุกๆ วัน....
SEAL2thai.org ขอ ให้คนที่ยังมีแม่อยู่ โปรดรู้ไว้ว่า
คุณน่ะ โชคดีที่ได้ดูแลแม่ตอนที่ท่านมีชีวิตอยู่
ซึ่งบางคน อยากดูแลแม่มาก แต่ท่านได้จากไปแล้ว
แม่คือ...พ ร ะ ใ น บ้ า น
อ่านแล้วอยากหารายได้พิเศษไปให้แม่จัง
17 กุมภาพันธ์ 2553
เดินทางไกลลูกเสือสุดมันส์ วิ่งกันสนั่นทุ่ง
วันนี้มีการเดินทางไกลของนักเรียนช่วงชั้นที่ 1 - 3
โดยช่วงชั้นที่ 3 มีนักเรียนชั้น ม.1 และ ม.2
ทางครูผู้สอนลูกเสือ ได้แบ่งกลุ่มออกเป็น 5 กลุ่ม และได้คละลูกเสือ - เนตรนารี ให้เท่ากัน
เจตนาคือการฝึกฝนให้รู้จักความเป็นผู้นำ และความเป็นสุภาพบุรุษของนักเรียนชาย
กิจกรรมเริ่มเวลาประมาณ 09.15 น.
ก่อนเดินทางมีการพรางหน้าด้วยผงถ่าน (ถ้าจะเรียกให้ดูดี คือผงคาร์บอน)
ส่วนพวกที่ยังรักสวย รักหล่อ พรางน้อยๆ ก็โดนเพิ่มด้วยสีเขียว (เป็นหน่วยรบพิเศษไป)
ปล่อยเดินเป็นกลุ่มๆ แบ่งระยะห่าง กลุ่มละ 5 นาที
ด่านแรก เจอก้านไม้ขีด และงมปลา
ด่านที่สอง ลำเลียงสามัคคี
ด่านที่สาม เอาปากกาออกโดยไม่แตะ และกู้ระเบิด
ด่านที่สี่ สะพานหนังสือพิมพ์ แต่โดนงมหอย
ด่านที่ห้า ของผมเอง โดยอ่วมเลย และต้องมาหุงข้าว ทำกับข้าวเองอีก
และระหว่างทาง ก็ต้องหาโค๊ดลับ ที่ต้องมาแปลงเป็นตัวเลข และเอาตัวเลขมาแปลงตามลำดับตัวอักษร (สุดยอด)
กว่าจะได้กินข้าวเที่ยง ก็ปาไปบ่าย 2 ครึ่ง
ยิ่งไปกว่านั้น กมู่ที่ 3 - 4 (กลุ่ม C และ D) กลับเดินไปพร้อมกับทำเสียงแหย่วัว วัวแม่-ลูกเลยวิ่งซะกระจาย
ประมาณว่าวิ่งหน้าตาตื่น โอย เกือบตายกัน
เมื่อครบหมดแล้ว ก็ให้เดินกลับโรงเรียน หลายคนต่างอ่อนแรง เพราะอากาศก็ร้อนเสียจริงๆ
พอมารวมกับที่ก่อนทางเข้า ก็รวมพล และโยนลูกระเบิดใส่ สมมุติว่ามีคนตาย และบาดเจ็บ ให้นำไปที่จุดรวมพล เรื่องนี้เป็นเรื่องการทดสอบวิชาการปฐมพยาบาล บางคนก็ทำไม่เป็น
เหนื่อยครับ กลับซะเกือบค่ำเลย
ดีนะที่พี่ดา (พี่สาวใจดี) กลับเป็นเพื่อน... น่ารักเสียจริงๆ (ชมไป.... เอาใจเข้าไว้)
เหอะๆๆ
สนุกครับ และได้สอนเคล็ดลับบางอย่างให้เด้กด้วย แต่ไม่รู้ว่าจะจำกันไปใช้ได้หรือเปล่า เอ้อ
โดยช่วงชั้นที่ 3 มีนักเรียนชั้น ม.1 และ ม.2
ทางครูผู้สอนลูกเสือ ได้แบ่งกลุ่มออกเป็น 5 กลุ่ม และได้คละลูกเสือ - เนตรนารี ให้เท่ากัน
เจตนาคือการฝึกฝนให้รู้จักความเป็นผู้นำ และความเป็นสุภาพบุรุษของนักเรียนชาย
กิจกรรมเริ่มเวลาประมาณ 09.15 น.
ก่อนเดินทางมีการพรางหน้าด้วยผงถ่าน (ถ้าจะเรียกให้ดูดี คือผงคาร์บอน)
ส่วนพวกที่ยังรักสวย รักหล่อ พรางน้อยๆ ก็โดนเพิ่มด้วยสีเขียว (เป็นหน่วยรบพิเศษไป)
ปล่อยเดินเป็นกลุ่มๆ แบ่งระยะห่าง กลุ่มละ 5 นาที
ด่านแรก เจอก้านไม้ขีด และงมปลา
ด่านที่สอง ลำเลียงสามัคคี
ด่านที่สาม เอาปากกาออกโดยไม่แตะ และกู้ระเบิด
ด่านที่สี่ สะพานหนังสือพิมพ์ แต่โดนงมหอย
ด่านที่ห้า ของผมเอง โดยอ่วมเลย และต้องมาหุงข้าว ทำกับข้าวเองอีก
และระหว่างทาง ก็ต้องหาโค๊ดลับ ที่ต้องมาแปลงเป็นตัวเลข และเอาตัวเลขมาแปลงตามลำดับตัวอักษร (สุดยอด)
กว่าจะได้กินข้าวเที่ยง ก็ปาไปบ่าย 2 ครึ่ง
ยิ่งไปกว่านั้น กมู่ที่ 3 - 4 (กลุ่ม C และ D) กลับเดินไปพร้อมกับทำเสียงแหย่วัว วัวแม่-ลูกเลยวิ่งซะกระจาย
ประมาณว่าวิ่งหน้าตาตื่น โอย เกือบตายกัน
เมื่อครบหมดแล้ว ก็ให้เดินกลับโรงเรียน หลายคนต่างอ่อนแรง เพราะอากาศก็ร้อนเสียจริงๆ
พอมารวมกับที่ก่อนทางเข้า ก็รวมพล และโยนลูกระเบิดใส่ สมมุติว่ามีคนตาย และบาดเจ็บ ให้นำไปที่จุดรวมพล เรื่องนี้เป็นเรื่องการทดสอบวิชาการปฐมพยาบาล บางคนก็ทำไม่เป็น
เหนื่อยครับ กลับซะเกือบค่ำเลย
ดีนะที่พี่ดา (พี่สาวใจดี) กลับเป็นเพื่อน... น่ารักเสียจริงๆ (ชมไป.... เอาใจเข้าไว้)
เหอะๆๆ
สนุกครับ และได้สอนเคล็ดลับบางอย่างให้เด้กด้วย แต่ไม่รู้ว่าจะจำกันไปใช้ได้หรือเปล่า เอ้อ
16 กุมภาพันธ์ 2553
แฉ!!! กินเสนเรือน จนเสื้อแตก
แฉ แบบมดดำยังอาย
เปิดหมดเปลือก ยิ่งกว่า "แฉแต่เช้า"
เรื่องนี้เกิดขึ้นสดๆ ร้อนๆ
โดยครู "ด" ที่ชื่อจริงแปลว่า สาวอันเป็นที่รัก ได้ไปร่วมงานรับประทานแสนเรือนที่บ้านป้ากุหลาบ เต้นย้อม ครูในโรงเรียนก็ไปเกือบหมด
ส่วนครู ด ก็ไม่ได้น้อยหน้า นั่งกินข้าวไป 1 จานเล็ก ขนมจีน 1.5 จาน และขนมเทียนอีก 2 ชิ้น
"ชมไม่ขาดปากว่า ..... อร่อย เชียว"
พอมาตอนเย็นก่อนขึ้นรถเมล์ ก็ถูกตาดีแอบเห็นว่า เจ้าหล่อน เสื้อ.... (ใช้คำว่าอะไรดีหนอ เสื้อขาด เสื้อปริ อ๋อ!!! เสื้อแตก) เสื้อเจ้าหล่อยแตก ในสายตาก็บอกว่าเล็กน้อย แต่พอปาปารัสซีหน้าตาดีจะถ่ายรูป รีบเอามือปิด
เปิดหมดเปลือก ยิ่งกว่า "แฉแต่เช้า"
เรื่องนี้เกิดขึ้นสดๆ ร้อนๆ
โดยครู "ด" ที่ชื่อจริงแปลว่า สาวอันเป็นที่รัก ได้ไปร่วมงานรับประทานแสนเรือนที่บ้านป้ากุหลาบ เต้นย้อม ครูในโรงเรียนก็ไปเกือบหมด
ส่วนครู ด ก็ไม่ได้น้อยหน้า นั่งกินข้าวไป 1 จานเล็ก ขนมจีน 1.5 จาน และขนมเทียนอีก 2 ชิ้น
"ชมไม่ขาดปากว่า ..... อร่อย เชียว"
พอมาตอนเย็นก่อนขึ้นรถเมล์ ก็ถูกตาดีแอบเห็นว่า เจ้าหล่อน เสื้อ.... (ใช้คำว่าอะไรดีหนอ เสื้อขาด เสื้อปริ อ๋อ!!! เสื้อแตก) เสื้อเจ้าหล่อยแตก ในสายตาก็บอกว่าเล็กน้อย แต่พอปาปารัสซีหน้าตาดีจะถ่ายรูป รีบเอามือปิด
เห็นรอยตะเข็บแตกไหมครับ
พอรู้ว่าโดนแอบถ่าย ก็รีบเอามือปิดป้องรอยแตก
พูดไม่ออกจริงๆ 55++
15 กุมภาพันธ์ 2553
ระบบการทำงานที่แย่ ส่อให้ถึงวัฒนธรรมองค์กรที่ห่วยแตก
วันนี้ผมต้องทำงานงานหนึ่ง
เป็นงานที่ไม่เกี่ยวข้องกับทางโรงเรียนโดยตรง แต่เป็นงานที่ทางหน่วยงานบริหารท้องถิ่น จัดทำโครงการขึ้นมา แล้วนำนักเรียนของโรงเรียนในสังกัดไปทัศนศึกษา
ผมจำได้เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ตอนผอ.ไปประชุม รู้แต่กำหนดการ แต่ไม่รู้รายละเอียดทั้งหมด
พอตอนเช้า ให้ครูไปขอข้อมูล ประมาณ 9.20 น.
ทั้งองค์กร มีคนอยู่คนเดียว พอเข้าไปถามเรื่องนี้ ก็ยกหูโทรหาคนนั้น คนนี้ (ที่ยังเดินทางมาไม่ถึง)
"ไม่รู้ค่ะ"
"ไม่ทราบค่ะ"
เหอะๆๆ ห่วยปะ
แถมยังไม่รู้ระเบียบว่า ถ้าต้องพานักเรียนออกทัศนศึกษานอกสถานที่ ต้องขออนุญาตอย่างน้อย 15 วัน
ดู๊ๆๆๆ ดู วันนี้ยังไม่ได้ขอเลย
แถมให้โรงเรียนทำโครงการ
ทำการขออนุญาต
แล้ว (เอ็ง) จัดโครงการขึ้นมาทำแป๊ะไร(วะ)
ผมว่า ผมเขียนไปก็เท่านั้น เพราะพวกนี้คงไม่มีโอกาสเข้ามาอ่านข้อคิดเห็นที่เกิดจากการบริหารองค์กรที่ผิดพลาด อย่างว่าแหละ (ไอ้)พวกมาจากการเลือกตั้ง ทุกคนต้องยอมก้มหัวให้ แต่เวลาหาเสียงแทบจะไหว้หว่างขาประชาชน พอได้เป็นสันดานก็เปลี่ยน (สันดาน เป็นคำที่ใช้มาตั้งแต่โบราณ เรียกว่านิสัยส่วนลึก)
ห่วยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เป็นงานที่ไม่เกี่ยวข้องกับทางโรงเรียนโดยตรง แต่เป็นงานที่ทางหน่วยงานบริหารท้องถิ่น จัดทำโครงการขึ้นมา แล้วนำนักเรียนของโรงเรียนในสังกัดไปทัศนศึกษา
ผมจำได้เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ตอนผอ.ไปประชุม รู้แต่กำหนดการ แต่ไม่รู้รายละเอียดทั้งหมด
พอตอนเช้า ให้ครูไปขอข้อมูล ประมาณ 9.20 น.
ทั้งองค์กร มีคนอยู่คนเดียว พอเข้าไปถามเรื่องนี้ ก็ยกหูโทรหาคนนั้น คนนี้ (ที่ยังเดินทางมาไม่ถึง)
"ไม่รู้ค่ะ"
"ไม่ทราบค่ะ"
เหอะๆๆ ห่วยปะ
แถมยังไม่รู้ระเบียบว่า ถ้าต้องพานักเรียนออกทัศนศึกษานอกสถานที่ ต้องขออนุญาตอย่างน้อย 15 วัน
ดู๊ๆๆๆ ดู วันนี้ยังไม่ได้ขอเลย
แถมให้โรงเรียนทำโครงการ
ทำการขออนุญาต
แล้ว (เอ็ง) จัดโครงการขึ้นมาทำแป๊ะไร(วะ)
ผมว่า ผมเขียนไปก็เท่านั้น เพราะพวกนี้คงไม่มีโอกาสเข้ามาอ่านข้อคิดเห็นที่เกิดจากการบริหารองค์กรที่ผิดพลาด อย่างว่าแหละ (ไอ้)พวกมาจากการเลือกตั้ง ทุกคนต้องยอมก้มหัวให้ แต่เวลาหาเสียงแทบจะไหว้หว่างขาประชาชน พอได้เป็นสันดานก็เปลี่ยน (สันดาน เป็นคำที่ใช้มาตั้งแต่โบราณ เรียกว่านิสัยส่วนลึก)
ห่วยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
14 กุมภาพันธ์ 2553
ตรุษจีนนี้ มีแต่รวยๆๆๆๆ
13 กุมภาพันธ์ 2553
ไปสอบประเมินสมรภาพของครูวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์
วันนี้เหนื่อยจัง
ต้องเดินทางตั้งแต่ ตี 5 (ตืนตี 4) เดินทางไปกำแพงเพชร โอย อย่างว่าแหละ บ่นไปก็เท่านั้น เพราะเลือกที่จะเป็นครูเองนี้ครับ งานหนัก งานเหนื่อยแค่ไหนก็ต้องทำ
ไปถึงก็ลงรถตรงศาลหลักเมือง มีผู้คนมาไหว้กันอยู่มากมาย
กลัวเหมือนกันว่าเค้าจะเอาธูปมาปัก (เพราะคิดว่าเป็นหัวหมู อิอิ)
วันนั้นเหมือนมีเด็กนักเรียนมากันจำนวนหนึ่ง คาดว่าเป็นการสมัครเรียนต่อ แต่โรงอาหารของโรงเรียนกำแพงเพชนพิทยาคมกลับไม่ขาย จริงๆแล้วคนมามากขนาดนี้น่าจะขายนะครับ
ขอสอบทดสอบครูวิทยาศาสตร์ มีจำนวน 90 ข้อ ใช้เวลา 2 ชั่วโมง ส่วนคณิตมี 70 ข้อ ใช้เวลา 2 ชั่วโมงเช่นเดียวกัน
โดยส่วนตัวคิดว่าง่าย เพราะเป็นสิ่งที่เราสอนเด็กไป
สอนจริง ทำจริง จะกลัวอะไร ใช่ไหมครับ
เดินทางไป 3 ชั่วโมง
สอบ 2.30 ชั่วโมง
เดินทางกลับ 3 ชั่วโมง
เหนื่อยจัง
ต้องเดินทางตั้งแต่ ตี 5 (ตืนตี 4) เดินทางไปกำแพงเพชร โอย อย่างว่าแหละ บ่นไปก็เท่านั้น เพราะเลือกที่จะเป็นครูเองนี้ครับ งานหนัก งานเหนื่อยแค่ไหนก็ต้องทำ
ไปถึงก็ลงรถตรงศาลหลักเมือง มีผู้คนมาไหว้กันอยู่มากมาย
กลัวเหมือนกันว่าเค้าจะเอาธูปมาปัก (เพราะคิดว่าเป็นหัวหมู อิอิ)
วันนั้นเหมือนมีเด็กนักเรียนมากันจำนวนหนึ่ง คาดว่าเป็นการสมัครเรียนต่อ แต่โรงอาหารของโรงเรียนกำแพงเพชนพิทยาคมกลับไม่ขาย จริงๆแล้วคนมามากขนาดนี้น่าจะขายนะครับ
ขอสอบทดสอบครูวิทยาศาสตร์ มีจำนวน 90 ข้อ ใช้เวลา 2 ชั่วโมง ส่วนคณิตมี 70 ข้อ ใช้เวลา 2 ชั่วโมงเช่นเดียวกัน
โดยส่วนตัวคิดว่าง่าย เพราะเป็นสิ่งที่เราสอนเด็กไป
สอนจริง ทำจริง จะกลัวอะไร ใช่ไหมครับ
เดินทางไป 3 ชั่วโมง
สอบ 2.30 ชั่วโมง
เดินทางกลับ 3 ชั่วโมง
เหนื่อยจัง
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)
ให้คะแนนข้อเขียนนี้...คุณจะให้กี่ดาวดีจ๊ะ