การพัฒนาสื่อการเรียนรู้ ครูโรงเรียน ตชด.

วันนี้ผมรู้สึกว่าตัวเองได้รับโอกาสดี
โอกาสดีอันแรก คือการได้ทำงานรับใช้มหาวิทยาลัยอันเป็นที่รัก และคณาจารย์ที่มีพระคุณกับผมตั้งแต่สมัยเรียนปริญญาตรี จนถึงทุกวันนี้

โอกาสดีที่สอง คือผมได้มีโอกาสเห็นการทำงานของครู ตชด. ซึ่งมีความรวดเร็ว และทำให้เห็นอย่างชัดเจนว่า การทำงานเป็นทีมนั้นเป็นอย่างไร

โอกาสดีที่สาม ผมถือว่า การทำงานในวันนี้อาจจะติดขัดในหลายอย่าง แต่ผมก็ได้รู้จักกับพี่น้องที่เป็นนักรบอย่างแท้จริง รบกับความโง่เขลาไม่รู้ของเด็กๆชายขอบ ซึ่งมีโอกาสสุ่มเสี่ยงที่จะทำลายประเทศชาติได้

ผมยอมรับว่าภูมิใจที่ได้เรียนรู้จากพวกท่านเหล่านี้ (แทนที่วันนี้จะไปให้เขา เรากลับเป็นฝ่ายได้รับ)



ครู ตชด.เหล่านี้ มีความอดทนสูง มีความเสียสละสูง ถ้าเป็นครูอย่างพวกผม ป่านนี้บ่นทุกวินาทีไปแล้ว แต่ครู ตชด. บางส่วนเป็นคนพื้นที่ บางส่วนเป็นผู้ที่เข้าไปสู่หน้าที่นี้ ทำหน้าที่อย่างดีที่สุด...แม้ว่าจะไม่มีเงินวิทยฐานะ

วันนี้เลยมีแนวคิดอีกอย่างเพิ่มขึ้นว่า การที่ครู สพฐ.ได้รับวิทยฐานะ แสดงถึงความสามารถของตนเองว่ามีความรู้ มีสือการสอนที่ดี มีวิธีการสอนที่ดีถูกต้องตามหลักวิชาการ และที่สำคัญ "สอนคนให้เป็นคน" เงินที่ได้เพิ่มก็เป็นสิ่งที่พัฒนาคุณภาพชีวิตของครูขึ้นมาได้.... แต่ครู ตชด.เค้าไม่มีเรื่องเหล่านี้เลย

ผมไม่รู้ว่า จะมีคนเห็นด้วยกับข้อเขียนนี้มากน้อยเพียงไหน
แต่ขอเรียนตรงๆว่า มันเป็นสิ่งที่ผุดขึ้นในสมองของผม ขณะที่นั่งมองพวกเค้าร่วมกันทำสื่อ ไม่มีการโยนงานว่า ฉันแก่แล้วสายตาไม่ดี ให้พวกเด็กๆทำ ไม่มีเลยตลอดทั้งวัน ที่สำคัญ อบรมตั้งแต่ 08.00 น. ถึง 17.17 น. สุดยอดจริงๆ

ถ้าใครมีโอกาสที่ดีกว่า
มีเงินเหลือมากพอ
มีโครงการว่าจะทำบุญ ทำความดี
...ผมว่า การส่งหนังสือ ส่งอุปกรณ์ทางวิทยาศาสตร์ไปให้โรงเรียน ตชด. ก็ถือว่าเป็นอีกทางเลือกหนึ่ง
เพราะมันไม่ใช่แค่การให้...
แต่มันเป็นการสร้าง...

สร้างทั้งอนาคตของคน
สร้างความมั่นคงของชาติ
สร้างรอยยิ้มให้กับเด็กๆ
....

ขอบคุณ สำหรับโอกาสทั้งหลายในวันนี้
ผมเชื่อว่า หลังจากวันนี้พวกพี่น้องครู ตชด. คงต้องกลับไปทำงานโดยได้เทคนิคจากวิทยากรหลายๆท่าน และทางสถาบันวิจัย มหาวิทยาลัราชภัฏพิบูลสงคราม ต้องไปติดตามเป็นระยะ

.....สิ่งสำคัญอีกอย่างหนึ่งคือ สมเด็จพระเทพฯ พระองค์ท่านจะเสด็จฯมาตรวจเยี่ยมโรงเรียนเหล่านี้ในเร็ววันนี้ด้วย

ภูมิใจครับ แม้จะมีส่วนร่วมเล็กๆ แต่มันเป็นความภาคภูมิใจที่ไม่รู้จะบรรยายอย่างไรได้ครับ

คลิกเพื่อดูการอบรมวันที่สอง