บันทึกของครูบ้านนอก

07 มกราคม 2555

ภาวะเลือดกำเดาไหล

พอเช็คเมล์เสร็จ ก็ได้อ่านข้อความดีๆ ผ่านเว็บ MSN เลยเอามาฝากครับ

ภาวะเลือดกำเดาไหล

จำได้ว่าเมื่อสมัยยังเป็นเด็กนั้น หากวันไหนไปซุกซนในวันที่แสงแดดแผดเผาแรงกล้าล่ะก็ เป็นได้เลือดออกจมูกทุกครั้งไป

ภาวะเลือดกำเดาไหล

และเมื่อเห็นอย่างนี้ทีไรก็อดไม่ได้ที่จะเกิดอาการกลัว พาลจะอาเจียนวิงเวียนเอาได้ง่ายๆ ด้วยความที่เรายังเด็ก แต่ผู้ใหญ่ก็มักจะบอกว่าไม่ต้องตกใจไป ให้เงยหน้าขึ้นสูงๆ สักพักเลือดที่กำลังไหลพลั่กๆ เหล่านั้นก็หยุดไหลไปซะดื้อๆ

เลือดกำเดาคืออะไร?

ตาม ที่เราเข้าใจและรับรู้มานั้นนั้น เลือดกำเดาคือเลือดที่ไหลออกมาจากโพรงจมูก หรือบริเวณหลังจมูก แต่รายละเอียดที่มากกว่านั้นแต่เราอาจทราบไม่หมดก็คือ เลือดที่ไหลออกมา 95 เปอร์เซ็นต์ ตำแหน่งที่เลือดไหลออกมาจะอยู่ที่เยื่อบุจมูกส่วนหน้าของผนังกั้นกลางจมูก ทั้งสองข้างที่อยู่ใกล้ๆ ปลายจมูก โดยส่วนมากเลือดกำเดาเกิดจากการแตกของเส้นเลือดฝอยเล็กๆ ในเยื่อบุจมูก ซึ่งพบมากในเด็กเล็กและไม่เป็นอันตรายแต่อย่างใด แต่ในขณะเดียวกัน สำหรับผู้ใหญ่แล้ว เลือดกำเดาที่เกิดจากสาเหตุบางประการอย่างเส้นเลือดใหญ่แตก เป็นเนื้องอก หรือมะเร็งในจมูก เหล่านี้ล้วนเป็นอันตรายทั้งสิ้น

ความเข้าใจทั่วไปเกี่ยวกับเลือดกำเดา

สำหรับ อาการของเลือดกำเดาไหลนั้น เรามักจะเข้าใจผิดคิดว่าเป็นได้เฉพาะกับเด็กๆ หรือผู้ที่กำลังย่างเข้าสู่วัยรุ่นเท่านั้น เนื่องจากเด็กๆ จะมีผนังเยื่อบุจมูกที่บางกว่าผู้ใหญ่ ดังนั้นเมื่ออยู่กลางแจ้งท่ามกลางแดดที่ร้อนเปรี้ยงนานๆ อุณหภูมิที่ร่างกายก็จะสูงขึ้น ส่งผลให้เส้นเลือดฝอยเล็กๆ ที่อยู่ในโพรงจมูกเกิดการฉีกขาดและเกิดอาการเลือดกำเดาไหล และอีกสาเหตุคือเด็กๆ มักจะซุกซน ถ้าไม่วิ่งชนนู่นนี่ก็หกล้ม หรือบางทีก็ชอบงัดแงะแกะเกาในจมูกของตัวเอง ซึ่งก็ทำให้เลือดกำเดาไหลได้เช่นกัน แต่นั่นคือความเข้าใจที่ถูกเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น เพราะภาวะเลือดกำเดาไหลนั้นเกิดได้กับทุกเพศทุกวัย ไม่เว้นแม้กระทั่งผู้ใหญ่หรือคนชรา

สาเหตุหลักของที่มาแห่งการเกิดเลือดกำเดา

นอกจากอาการที่เกิดขึ้นกับเด็กๆ ดังที่ได้กล่าวไปในข้างต้นแล้ว เลือดกำเดายังสามารถเกิดขึ้นได้จากสาเหตุต่างๆ ดังต่อไป

- อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นโดยตรงบริเวณศีรษะและใบหน้าจนทำให้เกิดการกระทบ กระเทือนต่อเยื่อโพรงจมูก รวมทั้งการผ่าตัดบริเวณโพรงจมูกและไซนัส เหล่านี้ล้วนส่งผลให้เส้นเลือดฉีกขาดจนทำให้เลือดกำเดาไหลได้ทั้งสิ้น

- ผู้ป่วยที่มีอาการหวัดเรื้อรัง หรือเป็นโรคภูมิแพ้ทางจมูกที่อาจไม่ได้รับการรักษาอย่างถูกต้องและเหมาะสม

- เกิดอาการอักเสบและติดเชื้อ ไม่ว่าจะเป็นโพรงจมูกอักเสบ หรือไซนัสอักเสบ ซึ่งหากเป็นประการหลังผู้ป่วยจะมีอาการคัดจมูกจนหายใจไม่สะดวก มีเสมหะไหลลงคอ จนถึงมีอาการไข้ปวดศีรษะ และปวดบริเวณที่ไซนัสอักเสบ

- มีอาการของโรคริดสีดวงจมูก ซึ่งจะมีเลือดกำเดาไหลแบบเป็นๆ หายๆ และการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศยังเป็นตัวกระตุ้นให้เลือดกำเดาไหลมาก หรือน้อยอีกด้วย

- เป็นมะเร็งที่โพรงจมูก มะเร็งที่ไซนัส และมะเร็งที่บริเวณกระโหลกศีรษะ

- ผู้ป่วยที่มักจะรับประทานยาบางประเภทอยู่เป็นประจำ เช่น ยาแก้ปวด ยาแอสไพริน หรือยาละลายลิ่มเลือด ซึ่งยาเหล่านี้มักจะทำให้เลือดไหลง่ายกว่าปกติ

- ผู้ที่มีภาวะขาดวิตามินซี และวิตามินเค เป็นต้น

- ผู้ที่อยู่ในที่ที่มีอากาศที่เย็น แห้งและมีความชื้นต่ำเป็นเวลานาน ซึ่งจะทำให้เยื่อจมูกแห้งและเปราะ

- ผู้ที่ป่วยเป็นโรคความดันโลหิตสูง จะพบได้บ่อยๆ ในวัยกลางคนหรือผู้สูงอายุ รวมทั้งครอบครัวที่มีกรรมพันธุ์เป็นโรคความดันโลหิตสูงซึ่งจะมีโอกาสเป็นโรค นี้สูงกว่าคนทั่วไป ซึ่งในกรณีนี้อาจเรียกได้ว่าภาวะกำเดาไหลนั้นเป็นสัญญาณบอกเหตุถึงโรคที่ อยู่เบื้องหลังนั่นเอง

- ผู้ที่มีเลือดออกง่าย หรือผู้ที่เป็นโรคเลือดไหลไม่ยอมหยุด ซึ่งแสดงถึงความผิดปกติของเกล็ดเลือด หรือกลไกการแข็งตัวของเลือด จึงทำให้เลือดกำเดาไหลได้ง่าย

ภาวะ เลือดกำเดาไหลนั้น ถึงแม้ว่าบางชนิดอาจจะไม่เป็นอันตรายร้ายแรง แต่ก็อาจก่อให้เกิดภาวะแทรกซ้อนตามมาได้ แม้จะมีโอกาสเกิดขึ้นน้อยก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นภาวะซีดหรือความดันโลหิตต่ำ และหากพบว่าเลือดไหลออกมาไม่หยุดหรือมีมากกว่าปกติล่ะก็ ต้องรีบนำส่งโรงพยาบาลเพื่อปรึกษาแพทย์ทันทีเพื่อหาสาเหตุที่แน่ชัดทันที เพราะไม่แน่ว่าสิ่งที่เราคิดว่าเป็นแค่เรื่องเล็กๆ อาจจะกลายเป็นเรื่องใหญโดยไม่รู้ตัว

ลิขสิทธิ์บทความของ e-magazine.info

ติดตามบทความ สุขภาพ หรืออ่าน แมกกาซีน

ที่มาข้อมูล : www.e-magazine.info

ขอบคุณที่ติดตาม ปัญทึกของครูบ้านนอก นะครับ

06 มกราคม 2555

จัดของบริจาคให้เด็ก งานง่าย ที่เหนื่อยมาก

ใครว่า การจัดของบริจาคให้เป็นชุดๆ เป็นเรื่องง่าย

มันเป็นเรื่องที่เหนื่อย และต้องใช้เวลา แถมด้วย การบริหารจัดการที่เป็นระบบมากๆ

วันนี้ ทางโรงเรียนได้รับการบริจาคของที่ทำบุญปีใหม่ของโรงเรียนพิษณุโลกพิทยาคม โดยของที่ได้มามีจำนวน สิบกว่ากระสอบ และถุงเล็กๆที่บรรจุของมาแทบปริ

ปัญหาก็คือ วันนี้ นักเรียนมัธยมต้นเกือบทั้งหมด ไปร่วมกิจกรรมที่วัดหนองพยอม เหลือมารอทำงานกับผมเพียง 3 คน

ทั้งครู และนักเรียนมัธยม 3 คน และนักเรียนชั้น ป.4 อีก 5 คน ร่วมกับแม่ครัวของโรงเรียน ร่วมกันเท คัด แยก จัด แล้วนำมาทำเป็นชุดๆ แบ่งให้นักเรียนเท่าๆกัน

แค่ร้อยกว่าชุด เล่นเอาทำตั้งแต่เก้าโมงเช้าหน่อยๆ ไปถึงบ่ายสาม ....

ทั้งหมดแรง ทั้งหิวเลยหละครับ

ต้องขออนุโมทนาบุญกับทางโรงเรียนพิษณุโลกพิทยาคม ที่ร่วมทำบุญแบ่งปันรอยยิ้มให้กับโรงเรียนบ้านนอกที่ชื่อ "วัดยางแขวนอู่นะครับ"

...สาธุ

05 มกราคม 2555

กลอนธรรม จาก facebook

อย่าตัดสิน...กันเพียง...รูปภายนอก
มันบ่งบอก...นิสัย...กันไม่ได้
อันรูปชั่ว...ตัวดำ...อาจน้ำใจ
บริสุทธิ์...สดใส...ยิ่งกว่าทอง

... อย่าเชื่อคน...เขาบอก...ว่าควรคบ
จงทวนทบ...เหตุผล...ด้วยสมอง
มองด้วยตา...เพ่งด้วยใจ...ถึงครรลอง
ว่าสมควร...เกี่ยวดอง...หรือหมางเมิน

อันคนเรา...มีหลากหลาย...ให้ค้นหา
ไม่มีใคร...เลิศค่า...หรือตื้นเขิน
คนเรานั้น...มีดีชั่ว...เป็นแนวเนิน
อย่าประเมิน...คิดหมิ่น...จงเมตตา.

04 มกราคม 2555

ปีแห่งความสุข (มั้ง) 555

สวัสดี ปี พ.ศ. 2555

ปีที่ใครๆก็ต่างพูดกันว่า ปีแห่งความสุข เพราะ พ.ศ. ลงท้ายด้วยเสียงหัวเราะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า

หลายคน มีความสุขกับการก้าวเข้าสู่ปีใหม่ด้วยการสังสรรค์ แต่อีกกลุ่ม ก็เลือกที่จะทำบุญ ไหว้พระ สวดมนต์ ซึ่งก็เป็นมุมของวัฒนธรรมที่หายไปหลายปีเลยที่เดียว (อ.แม่สุรีย์ บอก)

ยังไง ก็ขอให้ทุกๆท่าน มีความสุข และร่วมกันสร้างความดีไปเรื่อยๆนะครับ

03 มกราคม 2555

สุดท้าย.. ก็ต้องไป "ทะเล" ความหลังฝังใจของสายกลาง

หลายคน ย่อมมีความหลังไม่เหมือนกัน

... แต่สิ่งที่เหมือนกันคือ เมื่อต้องการจะลืม มันกลับจำ (และจำมากขึ้นด้วย)

เพราะอาการย้ำคิดย้ำทำ มักเกิดกับคนที่ผิดหวังจากสิ่งใดสิ่งหนึ่ง และเค้าพยายามหลอกตัวเองให้พยายามลืม ..โดยเฉพาะ คนที่เคยรัก

บางครั้ง เราอาจมีรักครั้งใหม่ แต่น่าแปลก ที่เรายังลืมรักครั้งก่อนไม่ได้

ภาพความทรงจำที่ดียังคงมีต่อกันตลอดเวลา

เวลาเราต้องการลืมความทุกข์... เราอาจนำไปทิ้งที่ทะเล
... แต่เราคงลืมไปว่า แม้จะโยนอดีตไปไกลแค่ไหน คลื่นของทะเลก็ตีความทรงจำเหล่านั้นกลับมาหาเราอยู่ดี

ขอบคุณสายกลาง และค่ายเมคอินเชียงใหม่ ที่ผลิต MV สวยๆ เพลงเพราะๆ โดยเฉพาะนางเอกที่เป็นน้องนักศึกษาเทคโนตีนดอย (สายกลางชอบนักแล นักศึกษาเนี่ย!!!) ที่ทำให้ภาพแห่งความทรงจำของใครโดดเด่นขึ้นมาอีกครั้ง (ข่าวว่า งานนี้สายกลางขอเล่น MV เอง ทังทีที่เห็นน้องเค้า บ๊ระ อาการออก)

ลืมบอกไป ใน MV มีพฤติกรรมที่แก้ไม่หายของสายกลางด้วย ลองดูกันเอาเองนะครับ ว่าเป็นพฤติกรรมอะไร

ขอบคุณสายกลางล่วงหน้า สำหรับ CD แผ่นที่ 8 พร้อมลายเซ็นต์ และเครา 3 เส้น ที่ลงทุนถอนให้ด้วยน้ำตา...

.... ขอบคุณ เพื่อนรัก

01 มกราคม 2555

สวัสดีปีใหม่ 2555

วันเดินหน้า เดือนเดินหน้า ปีเดินหน้า
จึงกล่าวว่า สวัสดี ขึ้นปีใหม่
ขอให้ท่าน ทุกคน จงสุขใจ
เพื่อก้าวรับ วันใหม่ สุขใจเอย...

...........สุขสันต์วันขึ้นปีใหม่นะครับ /ครูแชมป์ www.seal2thai.org

31 ธันวาคม 2554

หน้าที่ครู หนึ่งปีที่ผ่านมา...

หน้าที่ของครู กับหนึ่งปีที่ผ่านไป
     ผมคงเป็นมนุษย์ที่แปลกอีกคนหนึ่ง ที่ยังมีเวลาเขียนเว็บในวันหยุดขึ้นปีใหม่อย่างนี้ ในขณะที่หลายคนต่างก็กลับบ้าน หรือไปพักผ่อนกับครอบครัว จริงๆแล้ว มันไม่มีอะไรมากมายในวันที่ 31 ธันวาคม 2554 ซึ่งผมก็ได้มองว่ามันเป็นวันธรรมดาอีกวันหนึ่ง จนกระทั้งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้ ได้ทำให้ผมได้มองมันส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่แตกต่างไปจากเดิม
     ผมไม่ได้กลับบ้านที่แพร่ ที่ไม่ได้กลับเพราะมันมีสาเหตุ ก่อนหน้านี้ตอนที่บรรจุรับราชการอยู่ที่จังหวัดกำแพงเพชร ทางโรงเรียนมักจะจัดกิจกรรมในวันที่ 31 ธ.ค. หรือไม่ก็วันที่ 1 ม.ค. ของทุกปี เพื่อหารายได้มาพัฒนาโรงเรียน ช่วงนั้นไม่เคยได้กลับบ้านเกิดเลย จนกระทั้งในปี 54 ผมได้มีโอกาสกลับไปกราบพระอาจารย์ ไหว้พ่อแม่ ได้พบปะเพื่อนฝูงสมัยมัธยมที่ไม่ได้เจอกันมาร่วมสิบปี
     แต่ปีนี้ ผมกลับไม่ได้กลับบ้าน เพราะแผนการณ์ชีวิตทีได้วางไว้เป็นตัวกำหนด บีบให้ผมอยู่ทำงานคนเดียวที่พิษณุโลก
     ผมวางแผนที่จะส่งประกวดผลงานครูดีเด่น
    ที่ต้องการประกวดนั้น ไม่ได้มีจุดมุ่งหมายว่า ต้องการอวดตัวว่าเหนือคนอื่นๆ เพียงแต่ต้องการให้เด็กนักเรียนได้เห็นถึงผลของการที่ตั้งใจทำอะไรสักอย่างหนึ่ง ผลของมันมักหอมหวานเสมอ...
    ...แต่ปีนี้ไม่ใช่

อ่านต่อฉบับสมบูรณ์ที่ http://www.seal2thai.org/sara/sara240.htm

30 ธันวาคม 2554

กิจกรรมส่งท้ายปีเก่า ของโรงเรียนบ้านนอก

ในที่สุด วันสุดท้ายของปีก็มาถึง
... และผม ก็ต้องทำงานถึงนาทีสุดท้าย

วันนี้ ไปถึงโรงเรียนสายหน่อย และต้องรีบรวบรวมข้อมูลแบบบันทึการเยี่ยมบ้านของคณะครู เพื่อสรุปเป็นรายงานส่งเขตฯ

... ในขณะที่นักเรียนนั่งกินกันอย่างเอร็ดอร่อย เราต้องนั่งรวมข้อมูล โดยมีพนักงานปิ้งลูกชิ้นป้อน (ต้องขอบคุณพี่ตา พี่ปอ และนักเรียนชั้น ป.6 ที่นั่งดูหนังเรื่องเหลือแหล่ และปิ้งลูกชิ้นป้อนเข้าโรงงาน 555)

กว่าจะได้ไปถ่ายรูป นักเรียนก็ล้างหม้อ ล้างกระทะ กันแล้ว