เดินทางไปส่ง ผอ.ณัฐธยาน์ ชมภูน้อย (ภาค 2)

มาชมภาพการเดินทางไปส่ง ผอ.นุช ภาค 2 กันนะครับ

พิธีกรหน้าใหม่ (เหรอ) รับหน้าที่แบบไม่เป็นทางการ

ท่านผอ. เฉลิม ให้โอวาส

พี่สาวคนงาม ร้องหลายเพลง

นั่งตั้งนาน ไม่ได้ซักเพลงเลย

นักร้องน้องให่ ครูปุ๊ คู่แข่งใครน้าาา

ร่องรายอาการแพ้ ไม่รู้ว่าแพ้สารเคมีของช่อดอกไม้ หรืออาหารก็ไม่ทราบ ที่แน่ๆ แพ้รักที่ปักใจ กิ้วๆๆๆๆๆ

เดินทางไปส่ง ผอ.ณัฐธยาน์ ชมภูน้อย (ภาค 1)

วันนี้ เดินทางไปส่งครูนุช หรือ ผอ.นุช ที่โรงเรียนเนินมะคึด




























































เดี๋ยวมาชม ภาค 2 ต่อนะครับ

จะรู้ได้อย่างไร ว่าผ่านการทดสอบ utq

วันนี้

เชื่อว่าหลายท่านคงเกิดข้อสงสัยว่า จะรู้ได่อย่างไรว่าตนเองนั้นสอบ uqt บทเรียนแรกผ่านหรือไม่ผ่าน ผมข้อแนะนำดังนี้นะครับ

เมื่อ login เข้าไปแล้ว คลิกที่ สำหรับผู้เข้ารับการอบรม

จากนั้น ถ้าระบุว่า วิชาที่เราเรียน สามารถพิมพ์เกียรติบัตรได้ แสดงว่า สอบผ่านแล้วครับ

ดีใจครับ ที่ผ่านแล้ว เย้ๆๆๆๆๆๆๆ หลังจากความดันขึ้นเมื่อระบบนับถอยหลัง มานาน

วันเอดส์โลก วันที่ความร้ายกาจไม่สยบความกลัวได้

ย้อนหลังไปหลายปี
ผมเคยไปอบรมแกนนำต้านภัยเอดส์ และได้ตั้งชมรมขึ้นมา จำได้ว่า ตอนนั้นอยู่ ม.3

นอกจากบทความสั้นๆ เรื่อง "เนื้อเน่าบนตียงนอน" แล้ว
ผมยังเขียนบทความเกี่ยวกับโรคเอดส์ โดยใช้เวลาเขียนประมาณ 1 สัปดาห์ และมีความยาวกว่า 10 หน้า

ก็ถือว่าภูมิใจ เพราะอายุ 15 ปี เขียนบทความแบบวิชาการได้แล้ว (พอมาช่วงหลัง มักเขียนแนวการเมืองมากกว่า)

หลายคนยังไม่สยบกับความร้ายกาจของมหันตภัยนี้
ไม่เกรงกลัว แถมยังทำตัวเสี่ยงอย่างสุดๆ
ทั้งมีเพศสัมพันธ์แบบสลับคู่ มีเพศสัมพันธ์กับคนทั่วไปโดยไม่ป้องกัน ยังไม่รวมพฤติกรรมของการเสพยาเสพติดที่ใช้เข็มร่วมกันอีก

วันนี้ เราลองไปอยู่ในที่ชุมชนสักที่หนึ่ง แล้วลองทายกันเล่นๆว่า คนที่เราเห็น ใครบ้างมีเสี่ยงต่อการติด HIV แม้ว่าเราจะไม่รู้คำตอบ เพราะการมองคนที่ภายนอก นอกจากจะไม่รู้นิสัยใจคอแล้ว เรายังไม่รู้ว่าใครมีเชื้อบ้าง

ถ้าไม่ระวังตัวในวันนี้ เราอาจกลายเป็นเนื้อเน่าบนเตียงนอนรายต่อไปก็ได้

ตกลง utq ผ่านไหมเนี่ย

วันนี้แล้ว ที่หลักสูตรอบรม online ของ utq online สิ้นสุดในโครงการแรก

ผมเชื่อว่า คงมีพี่น้องหลายท่าน ใจจดจ่ออยู่นะครับ
เอาว่าเป็นกำลังใจให้กันนะครับ

นางฟ้าแห่งขงจื่อ

ในที่สุด การสอบก็ผ่านพ้นไป
กว่าจะผ่านได้ ก็เกือบไม่รอด ดีนะที่มีนางฟ้าแห่งห้องเรียนขงจื่อคอยช่วยไว้ ขอย้ำ ว่านางฟ้านะครับ เพราะดูคำนำหน้าชื่อจากบัตรประชาชนแล้ว (จริงจริ๊งงงงงง)

พูดตรงๆ ไม่อยากจะจบเลย อยากเรียนทุกวันๆๆๆๆๆๆๆๆ
แต่ laoshi คงเหนื่อยมาก ตอนกลางวันก็รบกับเด็กเล็กๆ ตอนเย็นก็รบกับเด็กโข่ง (55+)

มาดูรูปนางฟ้าดีกว่า

เมื่อไรจะมีอีกรุ่นนะ จะไปเรียนอีก ตอนนี้ซื้อหนังสือหมดไปเกือบพันแล้ว
ไม่รู้ว่าทำไมอยากเรียนภาษาจีนจัง นั่นสิ ใครรู้บ้างบอกหน่อย