ยางรั่ว

วันนี้ไปโรงเรียนตามปกติ
แต่ยางรั่ว ลองเอาสูบลม (สูบด้วยมือ) ลองสูบดู ปรากฎว่ามันไม่ค่อยแฟ๊บ (ลักษณะเหมือนค่อยซึมออก)

เมื่อไปถึงร้าน ก็ทำการเปลี่ยนยาง พบว่ายางหน้า ไปเหยียบเอาเศษขวดเข้า
ชิ้นประมาณปลอกปากกา

ดีนะครับ ที่ไม่เกิดอุบัติเหตุเกิดขึ้น

หลัวมากเลยครับ เพราะช่วงนี้ทำถนน อยู่ด้วย

เหอะๆ ลำบากจริงๆ ครูบ้านนอก เนี่ย

กลอนงานศพ สำหรับคนใกล้ตัว

วันนี้ลากิจ 1 วัน
ไปร่วมงานศพที่ จ. แพร่ งานศพของลุงตัวเอง

มีเวลาไม่มาก ไม่ได้อยู่วันเผา เลยทำประวัติ และแต่งกลอนให้
เป็นกลอนงานศพสำหรับคนใกล้ตัว

ตอนนี้ มีคนมาขอให้แต่งกลอนงานศพบ้างแล้ว

ใครต้องการความช่วยเหลือ อยากให้แต่งกลอนงานศพให้ ผมยินดีแต่งให้ฟรี เข้าไปที่ สัปเหร่อออนไลน์ นะครับ

อยากเป็นครู ต้องมีอุดมการณ์

หลายคนอยากเป็นครู
อยากมีอาชีพครู
อยากโดยอุดมการณ์ อยากเป็นครูบ้านนอก เป็นครูอาสา

แต่ใครจะรู้ว่า เมื่อมาเป็นจริงๆแล้ว ปัญหาต่างๆก็จะเกิดขึ้นตามมา

แม้ว่าปัญหาเหล่านั้นจะเกิดขึ้นกับทุกสังคม แต่สำหรับสังคมครู สิ่งที่ต้องพึงระวังคือมีนักเรียนเข้ามาด้วย หลายคนรักเด็กของตนเองมากเกินไป หลายคนก็ทอดทิ้งเด็กของตน ประมาณว่า "ไม่ใช่ลูกกู" แต่พอถึงเวลาดูแลลูกตัวเองแทบจะประคบประหงม....

เมื่อคุณไม่มีอุดมการณ์ และจรรยาบรรณแล้ว

คุณจะเป็นครูที่ดีได้อย่างไร (เหอะๆ บางคนที่ผมรู้จัก อายุมากแล้ว 40 กว่าแล้ว ยังไม่ได้เป็นครูจริงๆเลย)

เรื่องที่ไม่คาดฝัน มักมาเร็วเสมอ

เมื่อเราไม่มีความพร้อม
เรามักจะตกใจเมื่อเจอเรื่องไม่คาดฝัน

ทำไมในแต่ละวัน เราไม่ลองสละเวลาสนุกสักนิด ลองวางแผนว่า
"ถ้า" เกิดเหตุการณ์แบบนี้ เราจะทำอย่างไร

ไม่ได้สอนให้คิดมาก แต่ถ้าเราลองวางแผนไว้ เมื่อวันนั้นมาถึง เราจะสามารถปรับตัว และปรับสถานการณ์ให้อยู่ในระดับที่รับได้ และแก้ไขได้อย่างผู้ชนะ

หลายคนบอกว่า การคิดมากไม่ดี
แต่การคิดวางแผนอนาคต เป็นสิ่งที่ดี

ผมเคยทำเรื่องกระบวนการคิดที่โรงเรียน
โดยส่วนตัวและผลงานวิจัยในชั้นเรียนเรื่องการคิด ออกมาว่า อยู่ในระดับดี

แสดงว่า ครู จะต้องเป็นผู้มีกระบวนการคิดที่ดีก่อน จะได้สอนเด็กได้... แต่อย่าลืมแทรกคุณธรรมด้วยนะครับ

ไม่งั้น โตไป เก่ง แต่โกง... สังคมไทยไม่รอด ครับ

เล่นเน็ตเริ่มช้า หาวิธีแก้ IE ให้เร็วขึ้น

วันนี้เปิดเว็บช้า
จริงๆแล้วเว็บไม่ได้ช้า แต่เป็นระบบของ IE ช้านั้นเอง

จริงๆแล้วเคยอ่านเจอในวารสาร computer today
ว่าวิธีการปรับแต่ง internet Explorer ว่าให้ลบไฟล์บางไฟล์ออก

อย่างนี้ครับ
ไปที่ Stare\Run พิมพ์ว่า regedit กด oK
HKEY_LOCAL_MACHINE
\Software
\Microsoft
\Windows
\CurrentVersion
\Explorer
\RemoteComputer
\NameSpace
คลิกขวาแล้ว Deleteที่ D6277990-4C6A-11CF-8D87-00AA0060F5BF แล้วกด yes

ขอบพระคุณสำหรับคนนำเสนอข้อมูลนี้นะครับ เพราะคิดว่าเป็นหลายๆคนเลยละครับ บางคนไม่อยากปรับ เล่นเปลี่ยน browser ไปเลย (ช่วงนี้ฮิต firefox กับ google chrome)

ที่นี้ลองไปหาในเน็ตเพิ่มเติม
ว้าววววว มีอีกวิธีหนึ่ง ขอบคุณตรงนี้นะครับ
1.คลิกปุ่ม Start 2.เลือกคำสั่ง Run3. ที่ช่อง Open พิมพ์คำว่า regedit แล้วคลิก OK4. จะแสดงหน้าต่างของการปรับแต่ง Registry EditorสำหรับWindows XP และ 2000-HKEY_LOCAL_MACHINE\SYSTEM\CurrentControlSet\Services\Tcpip\ServiceProvider
สำหรับ 98, 98SE และ ME-HKEY_LOCAL_MACHINE\System\CurrentControlSet\Services\VxDMSTCP\ServiceProvider

ด้านขวามือให้เราแก้ไขค่าของตัวแปรข้างล่างนี้ โดยค่าทั้งหมดที่แก้ให้ใช้ชนิดข้อมูลเป็น HEXADECIMALClass: 1 DnsPriority: 1 HostsPriority: 1 LocalPriority: 1 NetbtPriority: 1

ลองทำดูกันเด้อ
แล้วจะเร็วขึ้นหลายๆครับ

วันนี้แคล้วคลาดอีกแล้ว (เส้นทางทุกข์ของครูบ้านนอก)

วันนี้มีอุปสรรคในการเดินทางมาก
ฝนตกมาตลอดทาง พอเข้าจอที่ปั๊ม ก็เทลงมาห่าใหญ่

"เสียงดังซู่ๆ ประหนึ่งเสียงหัวเราะเยาะจากใครคนหนึ่ง"

เมื่อเติมน้ำมัน ก็ขอหลบฝนในปั๊ม นั่งกินกล้วยปิ้งไป คุยกันไป สายตาก็เหลือบไปเห็นว่า "สายรัดของ" หลุดเข้าไปพันกับประกบกงล้อ ถ้าหลุดเข้าไปในกงล้อ ก็คงต้องมีเจ็บกันบ้าง เพราะฝนตกถนนลื่น และก็ขี่ 70 - 80 กม./ชม. ตลอดทาง

เมื่อเห็นแล้วก็เชื่อว่า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เรานับถือ คงคุ้มครองเรา

เมื่อฝนเริ่มซา จึงเข้าใจคำว่า ฝนตกไม่ทั่วฟ้า เพราะขนาดแค่คนละฟากหลังคาปั๊ม ก็ยังตกแรง - เบา ไม่เท่ากัน
และเมื่อตัดสินใจขี่ต่อ ก็พบว่า บริเวณถัดไม่ไม่ถึงกิโลเมตร ถนนแทบจะไม่เปียกฝนเลย (เรียกว่า เกือบไม่มีฝนด้วยซ้ำ)

และเมื่อเดินทางไปถึงทางเข้าดงกระทิง ก็พบว่า มีต้นไม้ขนาดใหญ่ล้มขวางทางอยู่ จึงหาทางลัดเลาะไปด้านข้าง และกว่าจะไปถึงโรงเรียนก็ทุลักทุเลพอสมควร

วันนี้ไม่ได้คุยกับพี่ๆหลายคน เพราะเค้าติดธุระกัน
แค่อยากบอกว่า
"น้องคนนี้คิดถึงนะเจ๊"
(แอบไปดูดวงกันอะดิ อิอิ)

แม่ของฉัน กับเจ้านายของฉัน

แม่ของฉัน กับเจ้านายของฉัน .........
ใคร เคยทำกับแม่แบบนี้บ้าง ?


ทุกวัน ฉันต้องตื่นเช้า เข้างานแปดโมง
วันนี้..ก็เหมือน เคย แต่เมื่อคืนฉันทำงานจนดึก
ตื่นสาย.. อารมณ์ตอนนั้น
โมโหตัวเองมาก ที่ลืมตั้งนาฟิกาปลุก
(โดนเจ้านายด่าแน่ๆ )
แม่มาเคาะประตูห้อง .... “ ตื่นหรือยังลูก หกโมงแล้ว “
ฉันหงุดหงิดมาก ...........
โธ่ !! แล้วทำไมแม่ไม่ปลุกหนูให้เร็วกว่านี้
เนี่ย..หนูไปทำงานไม่ทันแล้ว วันนี้..มีประชุมด้วย
“ แม่ทำข้าวต้มให้หนูอยู่ เมื่อคืนเห็นนอนดึก อยากให้กินอะไรร้อนๆหน่อย “ .........
แม่ไม่ต้องมาพูดเลย ไม่กง ไม่กินมันแล้ว
.....แม่จับแขนฉันเบาๆก่อนเดินออกจากห้อง
อาบน้ำ แต่งตัวเสร็จ ลงมาข้างล่าง แม่นั่งรออยู่ที่โต๊ะกินข้าว
“ กินข้าวต้มกับแม่ก่อนนะลูกนะ แม่รอหนูอยู่ “
หนูไม่กิน พูดโดยไม่มองหน้าแม่ เดินออกมาจากบ้านทันที
ถึงที่ทำงาน
“ไม่รู้หรืองัย ว่าวันนี้มีประชุม แล้วรายงานอยู่ไหน “
ยกมือไหว้ ..
ขอโทษค่ะพี่ ....รีบส่งรายงานให้อย่างอ่อนน้อมถ่อมตน
“ พี่เลื่อนประชุมไปเป็น 10 โมงนะ
เดี๋ยวช่วยไปหาอะไร ให้พี่กินหน่อยสิ “
... ได้ค่ะพี่ ...
วิ่งเข้า ห้องครัว หยิบโจ๊กกึ่งสำเร็จรูป รีบ รีบ รีบ เติมน้ำร้อน ...
ว๊า !! น้ำร้อนลวกมือ ...
มาแล้วค่ะพี่ โจ๊กร้อนๆเลยค่ะ....
ออกจากห้อง ประชุมเกือบเที่ยง แม่โทรมาจากบ้าน
“ เมื่อเช้า.. หนูวางผ้าเช็ดหน้าไว้ตรงไหนลูก แม่หาในตะกร้าไม่เจอ จะเอาไปซักน่ะ “
หา ไม่เจอก็ไม่ต้องซักหรอก หนูจำไม่ได้
คงโยนไว้ที่ไหนน่ะ แหละ เมื่อเช้าหนูรีบ .......
“ ไม่เป็นไรลูก แล้วเย็นนี้..กลับกี่โมง มากินข้าวกับแม่นะ”
ยังไม่รู้หรอกแม่ ว่างานเสร็จเมื่อไหร่
ยังงัย ..แม่กินไปก่อนเลยแล้วกัน ไม่ต้องรอ .....
วางหูโทรศัพท์ ก้มหน้า ก้มตาทำงาน เอาใจเจ้านาย ....
“เอ!! พี่วางบัญชีรายชื่อลูกค้าทิ้งไว้แถวนี้มั่งรึเปล่า
ไม่รู้ไปลืมไว้ที่ ไหน หาไม่เจอ..
ไม่เป็นไรค่ะพี่ เดี๋ยวหนูช่วยหา
พี่ลงไปทานข้าว เถอะค่ะเที่ยงกว่าแล้วนะคะ
.... หา หา หา หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ
โธ่..พี่ ขา ก็พี่มาทำหล่นไว้ใต้เก้าอี้ในห้องประชุมนี่นา
โอย !! เที่ยงครึ่งแล้ว ลงไปกินข้าวไม่ทันแน่ๆ
ไม่เป็นไร...บะหมี่ซักห่อพออิ่ม ก็แล้วกัน
....พี่คะ เจอแล้วนะคะ พี่ทำหล่นไว้ที่ห้องประชุมค่ะ
“ อ้าว..เหรอ “ รับเอกสารคืน ไม่มีแม้แต่ขอบใจสักคำ
แต่ฉันกลับปลื้ม ที่ทำให้เจ้านายพอใจได้ ใกล้เลิกงานแล้ว.. รีบกลับบ้านไปนอนดีกว่า
“ ช่วยแก้งานตรงนี้ให้พี่หน่อยนะ เสร็จแล้ววางไว้บนโต๊ะพี่เลย พี่กลับก่อนล่ะ
ว่าแต่ว่า เราน่ะมีธุระอะไรรึเปล่า คงต้องกลับช้านิดนึงนะวันนี้ “
... ยิ้มรับ.. ไม่มีธุระอะไรค่ะพี่ เดี๋ยวหนูพิมพ์ให้เลยค่ะ
โทรหาเจ้านายตอนเกือบทุ่ม ..
พี่ ขา หนูแก้ไข และตรวจทานเรียบร้อยแล้วค่ะ หนูวางไว้บนโต๊ะนะคะ

“กลับดึกจังลูก จะอาบน้ำก่อน หรือ กินข้าวก่อนล่ะ ?? “
.....เงียบไม่มีเสียงตอบ ไม่มีรอยยิ้ม ...
“ มา มา แม่ช่วย “ แม่รวบของจากมือฉันไปวางบนโต๊ะ ....
หนูเหนื่อยมากเลยแม่ หนูอยากพักผ่อน
กำลังจะเดิน ขึ้นห้อง ...

ฮัลโหล..สวัสดีค่ะ ..เจ้านายเหรอคะมีอะไรรึเปล่าคะ ... อ๋อ !! ไม่ยุ่งค่ะ เดี๋ยวหนูจัดการให้เลยค่ะ
กุลี กุจอ เปิดคอมพิวเตอร์ ... เจ้านายคะ เรียบร้อยแล้วค่ะ
แม่..หายไปไหน ในครัวไม่มี ห้องนอนไม่มี
. . . แม่นั่งอยู่หลังบ้านเหงา ๆ คนเดียว . . .

แม่แอบร้องไห้ ... เพราะฉันสินะ ฉันทำให้แม่ต้องร้องไห้
แม่..ดูแลฉันมาทั้งชีวิต
เป็นห่วงฉัน รักฉันมากกว่าใครๆ
แต่..ฉันตอบแทนได้สาสมเหลือเกิน
ฉันเริ่ม ทบทวน...
เจ้านายคนที่ให้เงิน เดือนฉัน กับ แม่คนที่ให้ความเป็นคนแก่ฉัน
เพื่อประจบสอพลอเจ้านาย
ฉันทำร้ายผู้ให้กำเนิด ได้เพียงนี้เลยหรือ..
แม่ ...
หนูขอโทษ
ใคร??? เคยเป็นแบบฉันบ้าง .......
...............................................................................

ใน ชั่วชีวิตของคุณ คุณอาจจะเปลี่ยนงานหลายๆ ครั้ง
คุณอาจจะมีเจ้านาย นับไม่ถ้วน
แต่ตลอดชีวิตของคุณ.....
คุณมีแม่มีเพียงคน เดียวครับ คนเดียวจริงๆ
ทำดีกับท่านไว้เถอะครับ
อย่าทำให้ท่านต้อง ร้องไห้เพราะการกระทำของคุณเลย....
คุณอาจจะรักท่านน้อยลง ทุกๆ วัน
แต่ ท่านไม่เคยรักคุณลดลงเลย ตรงกันข้าม
ท่านกลับรักและเป็น ห่วงคุณมากขึ้นทุกๆ วัน....


SEAL2thai.org ขอ ให้คนที่ยังมีแม่อยู่ โปรดรู้ไว้ว่า
คุณน่ะ โชคดีที่ได้ดูแลแม่ตอนที่ท่านมีชีวิตอยู่
ซึ่งบางคน อยากดูแลแม่มาก แต่ท่านได้จากไปแล้ว
แม่คือ...พ ร ะ ใ น บ้ า น
อ่านแล้วอยากหารายได้พิเศษไปให้แม่จัง

เดินทางไกลลูกเสือสุดมันส์ วิ่งกันสนั่นทุ่ง

วันนี้มีการเดินทางไกลของนักเรียนช่วงชั้นที่ 1 - 3
โดยช่วงชั้นที่ 3 มีนักเรียนชั้น ม.1 และ ม.2

ทางครูผู้สอนลูกเสือ ได้แบ่งกลุ่มออกเป็น 5 กลุ่ม และได้คละลูกเสือ - เนตรนารี ให้เท่ากัน
เจตนาคือการฝึกฝนให้รู้จักความเป็นผู้นำ และความเป็นสุภาพบุรุษของนักเรียนชาย

กิจกรรมเริ่มเวลาประมาณ 09.15 น.
ก่อนเดินทางมีการพรางหน้าด้วยผงถ่าน (ถ้าจะเรียกให้ดูดี คือผงคาร์บอน)
ส่วนพวกที่ยังรักสวย รักหล่อ พรางน้อยๆ ก็โดนเพิ่มด้วยสีเขียว (เป็นหน่วยรบพิเศษไป)

ปล่อยเดินเป็นกลุ่มๆ แบ่งระยะห่าง กลุ่มละ 5 นาที
ด่านแรก เจอก้านไม้ขีด และงมปลา
ด่านที่สอง ลำเลียงสามัคคี
ด่านที่สาม เอาปากกาออกโดยไม่แตะ และกู้ระเบิด
ด่านที่สี่ สะพานหนังสือพิมพ์ แต่โดนงมหอย
ด่านที่ห้า ของผมเอง โดยอ่วมเลย และต้องมาหุงข้าว ทำกับข้าวเองอีก

และระหว่างทาง ก็ต้องหาโค๊ดลับ ที่ต้องมาแปลงเป็นตัวเลข และเอาตัวเลขมาแปลงตามลำดับตัวอักษร (สุดยอด)

กว่าจะได้กินข้าวเที่ยง ก็ปาไปบ่าย 2 ครึ่ง

ยิ่งไปกว่านั้น กมู่ที่ 3 - 4 (กลุ่ม C และ D) กลับเดินไปพร้อมกับทำเสียงแหย่วัว วัวแม่-ลูกเลยวิ่งซะกระจาย
ประมาณว่าวิ่งหน้าตาตื่น โอย เกือบตายกัน

เมื่อครบหมดแล้ว ก็ให้เดินกลับโรงเรียน หลายคนต่างอ่อนแรง เพราะอากาศก็ร้อนเสียจริงๆ

พอมารวมกับที่ก่อนทางเข้า ก็รวมพล และโยนลูกระเบิดใส่ สมมุติว่ามีคนตาย และบาดเจ็บ ให้นำไปที่จุดรวมพล เรื่องนี้เป็นเรื่องการทดสอบวิชาการปฐมพยาบาล บางคนก็ทำไม่เป็น

เหนื่อยครับ กลับซะเกือบค่ำเลย
ดีนะที่พี่ดา (พี่สาวใจดี) กลับเป็นเพื่อน... น่ารักเสียจริงๆ (ชมไป.... เอาใจเข้าไว้)

เหอะๆๆ

สนุกครับ และได้สอนเคล็ดลับบางอย่างให้เด้กด้วย แต่ไม่รู้ว่าจะจำกันไปใช้ได้หรือเปล่า เอ้อ