ฝนตกหน้าหนาว หลังปีใหม่เนี่ยนะ!!!

โอยยยยย

อะไรกันเนี่ย

ฝนตกมา 2 วันแล้ว มันก็ไม่แปลกหรอก มันแปลกตรงที่ ก่อนหน้านี้ 4 วัน อากาสร้อนจนต้องเปิดพัดลม
แล้วฝนก็ตก โครมเบ้อเร้อ

ที่สำคัญ ตกหน้าหนาว ตกจนกรุงเทพน้ำขัง(เพราะผู้ว่า กทม. คนเหนึ่งเคยด่านักข่าว ที่ดันไปถามว่าจะแก้ปัญหาน้ำท่วมได้อย่างไร และไม่เคยโพล่หัวไปแก้ปัญหาเลย เค้าก็ตอกกลับว่า "กรุงเทพแค่น้ำขัง ไม่ใช่น้ำท่วม แล้วจะให้กระผมทำอย่างไร ถ้าผมลงไปแช่น้ำแล้วน้ำแห้ง ผมก็จะไป") น่านนนนนนนนน

พอฝนตก อากาศก็เย็นลงมาก
หลายคนเป็นไข้ ไม่สบาย ป่วย และที่สำคัญ ไม่มีใครรณรงค์สวมหน้ากากอนามัยแล้ว

ทุกวันนี้ แทบจะมีผมคนเดียวมั้ง ที่สวมหน้ากากเข้าหาคนอื่นแวลานั่งรถเมล์

เซ็งเลย ฟ้าผ่าด้วย

ดีนะที่วันนี้ได้อาศัยรถยนต์เค้าเข้าโรงเรียน ไม่งั้นเปียกปอนแน่ๆครับ
เฮ้อ....ชีวิต ครูบ้านนอก

พระขับเก๋งบิณฑบาตร กับการทำบุญที่รู้สึกต่างกัน

เมื่อเช้าได้ดูข่าวพระขับรถเก๋งบิณฑบาตร พอเห็นแล้วก็ร้องเฮ้ย!! ใช่เลยนี่หว่า

ที่ว่าใช่เลยก็เพราะเป็นพระที่ขับรถคันดังกล่าวในบริเวณที่ผมอาศัยอยู่
ผมจะไปซื้อกับข้าวประมาณ 6 โมง ก็จะเห็นท่านประจำ
ตอนแรกก็มีความรู้สึกไม่ดี แต่ก็คิดว่า สงสัยไม่มีพระลูกวัด หรือโยมอยู่ใกล้ๆขับรถให้ ท่านจึงต้องขับเอง

หลายท่านที่เคยใส่บาตรบริเวณสี่แยกบ้านคลองก็คงทรายบกันดี เพราะท่านจะเป็นพระรูปเดียวที่ไม่ให้โยม "นั่งรับพร" ท่านจะให้โยมยืนรับพร ซึ่งโยมบางคนก็เก้ๆกังๆ (ใส่บาตรนั่งรับพรมา 40 ปีแล้ว มาเจอแบบนี้ก็งง)

ครั้งแรกที่ผมเห็นคือ ท่านขับรถมาจอด 7 - 11 สาขา 3388 (ตลาดบ้านคลอง) ผมนั่งคร่อมจักรยานยนต์อยู่ มีรถเก๋งคันดังกล่าวมาจอด มองด้านหลังมีสายรัดของรัดกระโปรงรถอยู่ ก็แอบยิ้มขำๆคนเดียว แต่รอยยิ้มก็หุบไป เมื่อ "ท่าน" ลงมาจากรถ พร้อมทั้งเอาบาตรลงมา

"เฮ้ย"

ผมเองก็ไม่รู้จะทำอย่างไร ไม่กล้าทำอะไร ....

ตั้งแต่วันนั้น จนถึงวันนี้ (ที่ข่าวออก)
คนที่ใส่บาตรจะเห็นท่าน...ขับรถ
เคยมีครั้งหนึ่ง ที่มีโยมขับให้

มาตอนหลัง ผมก็รู้ว่า สิ่งที่ผมคิดนั้นผิด
เพราะพระลูกวัด "วัดบ้านคลอง" ก็นั่งรถซาเล้ง(ไม่เกี่ยวกับคุณโสภณนะครับ)ประมาณ 4 - 5 รูป มาบิณฑบาตร โดยมีโยมขี่ให้
แสดงว่า ท่านไม่ได้อยู่รูปเดียวสินะ.... วัดป่า วัดธรรมยุต... วัดบ้านคลอง (ธ)

แต่วันนี้เช่นเดียวกัน ผมนำมุ้งและยาไปทำสังฆทานที่วัดป่า ข้างโรงเรียนผม
ทางไปก็ขรุขระ ไปกับพี่อีก 3 คน
เมื่อไปถึง สภาพวัด (ไม่รู้ว่าเป็นวัดหรือสำนักสงฆ์) ก็เรียบง่าย เพราะเดินท่านอยู่รูปเดียว ตอนนี้มีพระนวกะมาอยู่ด้วยอีก 1 รูป (บวชเมื่อ 1 ธ.ค.) เป็นศิษย์เก่าโรงเรียนผมเอง

ภายในศาลาก็ไม่มีอะไร มีเพียงพระพุทธรูปขนาดประมาณ 1 ศอก 2 ศอก อยู่ 3 องค์ ขนาด 5 นิ้ว 7 นิ้ว อยู่ไม่กี่องค์ แต่สะอาด ไฟฟ้าไม่มีใช้ ข่าวไม่ฟัง ทีวีไม่ดู พัดลมเก่าๆ 1 ตัว โอย เรียบง่ายมากๆ สุดยอดครับ

ปกติท่านจะเดินบิณฑบาตรไปเกือบครึ่งหมู่บ้านด้วยเท้าเปล่า จนหลายคนลือกันว่า "ท่านย่นระยะทางได้" ซึ่งท่านก็บอกว่า ไร้สาระ

พอถวายสังฆทาน ซึ่งมีมุ้ง มียา มีน้ำ มีเครื่องอุปโภคบริโภคที่สงฆ์พึงมีได้ (ของ 4 คน ก็ดูมากอยู่)
ท่านให้ทำตามขั้นตอนแล้วสอนว่า "การทำบุญไม่เน้นเรื่องจำนวนมาก มีน้อยให้น้อย มีมากให้ตามสมควร ไม่ควรทำให้เดือดร้อยทั้งกาย วาจา ใจ"

"จิตที่ให้พึงบริสุทธ์ ไม่ต้องไปมองว่า ของคนนั้นมากกว่าของเรา เพราะจะทำให้บุญที่จะได้ลดไป"

และของที่ได้ มากเกินไป ท่านก็จะขอเอาไปบริจาค

ผมและพี่ๆเชื่อว่า ท่านไม่ได้สร้างภาพแน่นอน เพราะข้าวของสมบัติในวัด ไม่มีอะไรเลย มีเพียงความสงบ เรียบง่าย เอาไว้ขัดเกลาสันดานหยาดของคน

เรื่องนี้เกิดขึ้นโดยบังเอิญในวันเดียวกัน ส่วนจะตัดสินอย่างไร ก็ตามสติของแต่ละท่านครับ

แข่งกีฬาสีวันที่ 2

วันนี้แข่งกีใสวันสุดท้าย
เด็กๆบางส่วนตื่นเต้น

เมื่อวาน ฝุ่งเต็มขากางเกง เต็มรองเท้าเลยครับ เหอะๆ

กีฬาสีวันแรก

วันนี้ที่โรงเรียนแข่งกีฬาสีวันแรก
รู้สึกไม่ค่อยสมบูรณ์ แต่ก็เต็มที่ในการทำงาน
เอาไว้อารูปมาลงนะครับ

สวัสดีวันแรกของปี

ก็ต้องขอกล่าวสวัสดีวันแรกของการทำงานหลังจากที่ได้หยุดมาหลายวัน
ทั้งที่ป่วย และ สนุก รู้จึกได้บุญ

การแสวงหาสิ่งดีๆ คือสิ่งที่มนุษย์ต้องการ
แล้วทำไรไม่ลองนั่งดูลมหายใจของเรา

...นั่งดูสติของเรา

แล้วเราจะรู้ว่า ความสุขของเรานั้นบางครั้งไม่ต้องเดินทางเลย
แค่นั่งดูสติก็มีความสุขแล้ว

วันนี้เตรียมการแข่งกีฬาสีในวันพรุ่งนี้ เหนื่อยมากครับ

วันแห่งความสุขมักจะผ่านไปเร็วเสมอ

วันนี้ก็วันสุดท้ายของวัดหยุดยาวแล้ว

กว่าจะได้พักยาวๆก็ลำบาก ผ่านงานมากมาย
กว่าจะได้หยุด ก็ต้องลำบาก วางแผนซับซ้อน 2 ชั้น 3 ชั้น

นี่กว่าจะกลับมาทำงาน ก็ต้องวางแผน กลับมาก่อน 2 วัน เพราะกลัวคนเยอะ

ไม่รู้ว่าทำไม วันหยุดยาว ต้องมีเหตุการณ์ที่รถโดยสาร ไม่เพียงพอกับคนเดินทางเนาะ

ผมเคยขึ้นรถเมล์ช่วงปีใหม่ครั้งหนึ่ง ที่คนขับรถ ยกเหล้าแบน (ยี่ห้อที่เคยครองอันดับ 1 เรื่องปฏิทินเห็นนม)

นั่งไปภาวนาไป กลัวรถตกเขาพลึงจริงๆๆๆ

เอ้อ ความรับผิดชอบของสังคม

พรปีใหม่ วัดดอยจำค่า

พรปีใหม่ วัดดอยจำค่า
พระอาจารย์สยาม สิริปัญโญ

พิธียกยอดฉัตรเจดีย์



วันนี้ได้ร่วมพิธียกยอดฉัตรเจดีย์ ที่วัดเขื่อนคำลือ บ้านเวียงทอง จังหวัดแพร่