หน้าที่ครู หนึ่งปีที่ผ่านมา...

หน้าที่ของครู กับหนึ่งปีที่ผ่านไป
     ผมคงเป็นมนุษย์ที่แปลกอีกคนหนึ่ง ที่ยังมีเวลาเขียนเว็บในวันหยุดขึ้นปีใหม่อย่างนี้ ในขณะที่หลายคนต่างก็กลับบ้าน หรือไปพักผ่อนกับครอบครัว จริงๆแล้ว มันไม่มีอะไรมากมายในวันที่ 31 ธันวาคม 2554 ซึ่งผมก็ได้มองว่ามันเป็นวันธรรมดาอีกวันหนึ่ง จนกระทั้งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้ ได้ทำให้ผมได้มองมันส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่แตกต่างไปจากเดิม

     ผมไม่ได้กลับบ้านที่แพร่ ที่ไม่ได้กลับเพราะมันมีสาเหตุ ก่อนหน้านี้ตอนที่บรรจุรับราชการอยู่ที่จังหวัดกำแพงเพชร ทางโรงเรียนมักจะจัดกิจกรรมในวันที่ 31 ธ.ค. หรือไม่ก็วันที่ 1 ม.ค. ของทุกปี เพื่อหารายได้มาพัฒนาโรงเรียน ช่วงนั้นไม่เคยได้กลับบ้านเกิดเลย จนกระทั้งในปี 54 ผมได้มีโอกาสกลับไปกราบพระอาจารย์ ไหว้พ่อแม่ ได้พบปะเพื่อนฝูงสมัยมัธยมที่ไม่ได้เจอกันมาร่วมสิบปี

     แต่ปีนี้ ผมกลับไม่ได้กลับบ้าน เพราะแผนการณ์ชีวิตทีได้วางไว้เป็นตัวกำหนด บีบให้ผมอยู่ทำงานคนเดียวที่พิษณุโลก

     ผมวางแผนที่จะส่งประกวดผลงานครูดีเด่น

    ที่ต้องการประกวดนั้น ไม่ได้มีจุดมุ่งหมายว่า ต้องการอวดตัวว่าเหนือคนอื่นๆ เพียงแต่ต้องการให้เด็กนักเรียนได้เห็นถึงผลของการที่ตั้งใจทำอะไรสักอย่างหนึ่ง ผลของมันมักหอมหวานเสมอ...

    ...แต่ปีนี้ไม่ใช่

อ่านต่อฉบับสมบูรณ์ที่ http://www.seal2thai.org/sara/sara240.htm