วันนี้อยู่ดีๆก็ฉุกคิกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมา
เรื่องของแรงงานประเทศเพื่อนบ้านของเรา ที่รูปลักษณ์ภายนอกเป็นผู้หญิงชาวบ้านธรรมดา ผิวดำ ดูไม่สะอาด
แต่เมื่อได้รับทราบว่า แท้จริงแล้ว ในขณะที่เธออยู่ประเทศของเธอ เธอมีอาชีพเป็นครู
แต่รัฐบาลของเธอไม่ต้องการให้ใครฉลาดเกินไป และไม่ต้องการให้ประชาชนรับทราบ รับรู้ถึงข้อมูลบางอย่างอันเป็นการนำมาสู่ความกระด้างกระเดื่องต่อรัฐบาล เธอจึงแอบหลบหนีเข้ามาอยู่ในเมืองไทย
จากอาชีพครู มาสู่การเป็นเด็กเลี้ยงวัว แม้จะเป็นงานที่คนที่เคยเป็นครูไม่อยากทำ แต่เธอก็ไม่มีทางเลือกมากนัก
เสียอย่างเดียวที่กฎหมายไม่ได้ออกมาว่า ให้สามารถแจ้งแรงงานต่างด้าวได้ตลอด
สามารถแจ้งได้เป็นช่วงๆ และทางผู้ให้ที่พักพิงก็สงสาร เพราะการออกไปเลี้ยงวัว อาจถูกคนไทยเลวทรามบางคน ข่มขืน ปลุกปล้ำ
เพราะถึงแม้ว่าเธอจะเป็นแรงงานต่างด้าว... แต่เธอก็เป็นคน
เธอมีโอกาสอยู่ที่นั่นเพียงไม่กี่เดือน และต้องจากไป
...คงกลับไปเลี้ยงวัวอย่างเดิม
ผู้อุปการะกำลังถูกเพ่งเล็งจากศัตรู กลัวว่าเรื่องนี้จะเป็นจุดอ่อนให้เขาโจมตี
แม่ว่าจะสงสารอย่างไร ก็ต้องเอาตัวเองไว้ก่อน
สำหรับคนที่ก้าวเข้าสู่อาชีพครู และอาชีพอื่นๆ พึงจำไว้
หากเดินตามการเมืองมากเกินไป สักวัน เราจะเป็นอย่างเธอ
วันที่ไม่มีกษัตริย์ และต้องทำตามนักการเมืองบ้าๆ (ทุกวันนี้ก็ปกป้องนักการเมือง โดยลืมว่า ตัวเองเป็นข้าราชการ)
ข้าราชการประเภทนั้น อาจถูกจัดอยู่ในกลุ่ม... ดี น้อย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
ขอเชิญร่วมแสดงความคิดเห็นครับ